Herman Finkers is de beste

Zaterdagavond wil ik televisie kijken, de enige avond van de hele week! Het wordt me meestal niet gegund. Altijd is er die man, lijdend aan het syndroom van Gilles de la Tourette. De man verdient een half miljoen met zijn schuttingtaal en krijgt nog allerlei prijzen. Natuurlijk gun ik de stakker dat hij zelf aan de kost weet te komen. Maar het pleit niet voor de smaak van zijn vereerders.

Op 7 januari werd ik echter aangenaam verrast. Herman Finkers kwam op het scherm.
Natuurlijk had ik wel van hem gehoord. Vrienden hadden mij echter altijd bij Herman vandaan gehouden. Hij was te braaf voor iemand als ik, die in bijna iedere zin wel iemand op de hak neemt inclusief mijzelf.
Het was echter zaterdag, dus ik keek. Het was een openbaring! Herman is een taal virtuoos, die ik met niemand kan vergelijken. Met een licht Twents accent, doch zuiver Nederlands vertelt hij zijn verhaal. In iedere zin zit wel een grap, goed opletten is de boodschap. Er komt nooit wat je verwacht. Beledigen, smerige taal? Finkers heeft het niet nodig. Hij is absoluut grappig! Als je naar hem luistert kom je er goed achter hoeveel woorden onze taal heeft die hetzelfde geschreven worden, maar toch een volstrekt andere betekenis hebben.

Relativeren is ook een grote kunst bij hem. Hij lijdt aan een vorm van leukemie, die niet meteen tot de dood leidt. Het kan wel vijftien jaar duren. Het commentaar van deze nuchtere Twent is: 'Het blijft de vraag hoe lang ik zonder die ziekte geleefd zou hebben. Ik kan altijd nog door een vrachtauto van de weg gevaagd worden.'

Zijn liedjes zijn juweeltjes en nimmer ordinair. Hij staat niet 'voor de grap' zijn vrouw af te kraken. Integendeel, ergens zingt hij: 'Als ze 118 is, veeg ik haar bij elkaar en doe het nog met haar.'
Zeven jaar heeft hij niet opgetreden. Waarschijnlijk door zijn ziekte. Nu hoop ik dat hij het nog lang volhoudt. Toen hij nog in Almelo woonde sprak hij de gevleugelde woorden: 'Het stoplicht staat op rood en springt op groen, in Almelo is altijd wat te doen.' De inwoners zijn er terecht trots op. Zelf begrijp ik nu pas hoe geestig deze uitspraak was.

Hij begeleidt zijn liedjes zelf op gitaar of aan de piano. Hij heeft geen dure klassieke violiste nodig, die mooi speelt, maar geen enkele andere functie heeft dan Youp de praatjesmaker door de prachtige muziek heen te laten zwetsen.

Herman is klasse.
Laat onze premier hem maar zijn redevoeringen laten schrijven, duidelijker kan het niet. Herman zal het niet willen. Hij houdt vast niet van al die onzin over de zogenaamde crisis.
Luister naar Herman en beleef de betrekkelijkheid van alles. Relativeren is zijn leven.


Denkt u er nog aan om mijn boek 'Als ik me ophang breekt het touw' te lezen?'
Het is geen ijdelheid, maar een goed boek moet een kans krijgen, al is de schrijver onbekend. Door mijn columns leert u mij misschien kennen.

Schrijver: Eelt, 9 januari 2012

a.renselaarsimpc.nl

Biografie van deze schrijver

virtuoos relatief Fi relatief Finkers

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.2 met 5 stemmen 331