Hartenkreten

Op verjaardag, recessie en oant-moarn.

Morgen, woensdag, is Peter een dagje de stad uit. Bent ik er niet.
Gaat ik op verjaardagsvisite bij Tim, die word al 3 jaar. Tim is eigenlijk een beetje mijn oogappel. Woont in de Noordoostpolder. Even rijden dus. Als ik binnenkom gaat ie meteen al zijn auto’s aan me laten zien, ik laat hem eerst altijd stoom afblazen en na een minuutje geeft ie mij, Opa Zeeland, een dikke kus.

Ik ga trouwens sowieso liever bij een klein kind op verjaardag dan bij een bejaarde, want nadat mijn Opa van 90 alle kaarsjes op de taart had uitgeblazen was het nog knap lastig om een stukje taart zonder spuug te krijgen.

Ik hoop dat de familie van de andere kant, zal ik maar zeggen, niet over politiek gaat praten, want dan sluit ik mezelf op in het toilet. Doe ik namelijk altijd zodra er woorden worden gebezigd als: Wilders, ontpolderen, recessie en dat soort dingen. Mijn psych zegt dat het heel normaal gedrag is van mij, het is afzonderen uit zelfbescherming.
Zegt ie. En hij kan het weten. Want hij heeft er voor gestudeerd. En er na ook nog een tijdje, trouwens.

Jeetje, wat ben ik melig. Ik geloof dat ik eerst maar eens even ga ontkolderen. Tot overmorgen dan, zullen we maar zeggen.
Een soort oant-moarn, maar dan een dag later, als het ware.

http://parodie.oant-moarn.nl/