Kaleidoscoop
Warrelend strak in beeld, wervelende kleuren met de warme geuren, jaren zestig. Stamppot, eigenheimers en andijvie, vis op vrijdag, vlees op zondag, mijn vader was er altijd.
De herinnering, dat kind ben ik geweest, op de step en bezig met knikkers en bedeltjes, kaarten met sigarettenmerken, gelukszakje van de snoepwinkel.
Kakofonie van wat mij is bijgebleven, de trechter van de tijd draait naar het nulpunt, het spel gespeeld en ik verdwijn langzaam uit beeld. Tragiek, ik glimlach mezelf.
Geplaatst in de categorie: humor
glimlach 4.4 met 10 stemmen 
239
239
Geef je reactie op deze inzending:
Nou, wordt het toch nog gezellig Fred, daar gaat ie weer Fred (...!)
Weet je, vele mensen zijn eenzaam, daarom moeten we elkaar veel meer omhelzen, dan we tot nu toe hebben gedaan. De popgroep Normaal zei het al: 'Huggen is normaal!'.
Weet, Fred, dat er velen zijn die ook over jou glimlachen, al weet je vaak niet van hun bestaan. Is dat geen immens troostrijke caleidoscoop?