Zeg nooit te veel

Dobberen op de gezaaide twijfel met lachende tranen die kriebelen wanneer donderslagen je levensbootje heen weer doen schudden. Vertel het mij. Ben ik gek geworden? Of is gekte misschien groter dan het leven op mars? Al die vragen die onheil afweren terwijl engelen uit de lucht vallen om op de droom terecht te komen die uit elkaar spat.

Vraag mij het antwoord en ik geef het verkeerde. Het verkeerde antwoord bedoel ik dus. Houd nu maar op met de stoelendans omdat de wind de bomen heen en weer doet schudden terwijl harpen met hun betoverende klanken je oren vullen.

In het theater van het amusement verbiedt de keizer van de traan alle plezier terwijl de markies zijn vrouw bevredigt. Nu maar hopen dat het zijn eigen vrouw is grinnikt de speelman sluiks knipogend naar het blonde plezier.

Dromen met je ogen gesloten wachtend op de zon die deze weer opent. Vragen gesteld om nooit beantwoord te worden omdat de merel mooier dan ooit zingt en zo alle aandacht opeist. Vertel dus maar nooit teveel omdat dan boeken gevuld zullen worden met woorden die daar nooit voor waren bedoeld en de toestand uit de hand loop wanneer de zee hoge golven stuurt om de woestijn te bevruchten zoals dat sterrenstof dat kreunend uit zijn voorganger wordt geschopt om zelf later ook weer sterrenstof te materialiseren.

En zo wordt realiteit weer verwrongen door klanken die woorden vormen gevormd door mensen die in de morgen lelijker blijken te zijn dan de avond daarvoor toen alcohol lachend zijn werk deed. Nooit teveel zeggen dus. Dan wordt de actie misschien niet zo serieus genomen die ene nacht wanneer de stand van de maan dusdanig is dat het donkerder is dan anders.

Wanneer het leven echt blijkt te zijn hebben we een probleem lijkt me. Dan was alle fictie een illusie zoals de wind die door kale bomen blaast om het groen te verdrijven. Zing en lach dan mijn vriend omdat liefde de pijn van weet ik veel wat zal verzachten terwijl liefde eigenlijk gebaat is bij hardheid lijkt mij. Ook al is die dan blauw gekleurd. Fictieve en kunstmatige liefde gegenereerd door de wens de grootste te zijn omdat groot gewild is in de wereld van bepaalde vamps. Zeg dus maar nooit teveel omdat geheimzinnigheid de schoonheid vergroot. Bekend maakt in dit geval onbemind.

Fluister maar dan zeg je niets. Gooi die komma er maar zelf tussen net zoals de man die zijn vrouw en de man van die andere vrouw bedriegt. Was het maar een droom dan kon de zon zijn ogen openen zodat hij kon zien wat hij aanricht. Maar de man droomt zo graag. Net zoals de wind die de mensen aait wanneer de merel weer begint te zingen. Deze heeft tenminste niet het vermogen teveel te zeggen zodat er met zijn woorden geen boeken gevuld zullen worden. Boeken die nooit zullen worden gelezen door leken die niets van kunst afweten maar deze wel proberen te verklaren zoals de schrijver die in zijn eerste zin al het plot van zijn uit vijfhonderd pagina’s bestaande thriller verklapt zodat de mensen minder moeite hoeven te doen om die bestseller te lezen.

Dans, lach, drink, eet en vrij. Vrij je vrij.

vertellen vrij vrij

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 167