Dag oude, trouwe makker
Uiteindelijk gebeurde het dan toch! Na een periode van weken tussen hoop en vrees te hebben geleefd gaf, na talloze keren spontaan resetten, vele vastlopers en andere kuren, de computer van mijn echtgenote het uiteindelijk op. Op een ochtend, een week na de vakantie, tijdens het opstarten was het definitief. Van het medium, waaraan ze in de loop der jaren erg aan gehecht was geraakt, bleef het beeldscherm zwart en in de tower was zelfs de piep van het moederbord verstomd. Welnu, u mag het geloven of niet, maar als een ding niet meer piept zoals het behoort te piepen. . . dan piep je wel anders. Deze ervaring, met de mogelijke ontwenningsverschijnselen in het vooruitzicht, deed ons na ampel overleg besluiten spijkers met koppen te slaan. Je doet niet zo maar afstand van meer dan 80 spellen, honderden familie- en vakantiefoto’s, films en meer van die opgeslagen dierbare herinneringen.
Na ingewonnen advies bij een ons goed bekende vakman bleek, dat reparatie van de onder Windows XP draaiende computer onevenredig duur zou worden, maar dat ook de veiligheid vanaf 2014 op internet in toenemende mate achteruit zou gaan, omdat de updates dan officieel worden beëindigd. Voor een klein bedrag méér zouden wij een fabrieksnieuwe, snelle computer hebben, draaiend onder Windows 7 Ultimate. Dezelfde dag nog was de nieuwe aankoop al in huis, met het besturingssysteem, de drijvers, een virusscanner reeds geïnstalleerd maar verder helemaal kaal. Wel had men op ons verzoek de één terabyte harde schijf alvast in drie partities verdeeld. Daarna konden alle foto’s e.d. van de defecte computer worden overgeheveld. Omdat mijn vrouw nogal ontdaan was over het verlies van haar oude trouwe makker, beloofde ik haar overmoedig en met een aan zelfoverschatting grenzend gebaar, het systeem helemaal naar haar smaak en doelmatigheid te installeren – ik, die nota bene wat dat betreft weinig durft te doen omdat mijn praktische ervaring en de theoretische kennis vrijwel nihil zijn.
Nu, ruim zeven dagen later, is de computer, zonder hulp van derden, helemaal klaar en is gisteren de eerste backup gemaakt. Het feit, dat dit systeem nog sneller is dan het mijne, dat eveneens vier processors heeft en ook onder Windows 7 draait, maakt op mijn echtgenote nog niet zoveel indruk. Zij vindt het geruststellender, dat zij met een betrouwbaar en stabiel systeem werkt en van de vrees voor storingen voorgoed is bevrijd. Het is mij gelukt om o.a. het beeld te doen lijken op dat van haar oude computer door de resolutie te verlagen en de lettertekens en de pictogrammen groter in te stellen. Zij heeft alle vertrouwde items weer terug en door mij zijn o.a. 86 spellen geïnstalleerd. Soms heb ik over één spel wel 20 minuten gedaan om het, na installatie, werkend te krijgen, omdat het, met nog tal van andere spellen, ook al onder Windows 98 werkte. Door de kritische virusscanner tijdelijk uit te schakelen, de compatibiliteitsmodus voor de uitvoering in te stellen als Windows XP SP3 en ze daarna als administrator op te starten, is ook bij de oudjes onder de spellen nieuw leven ingeblazen.
Aan het einde van de zeven dagen was ik een verward iemand, die zelf ’s nachts nog met computers bezig was. Hieruit moge blijken, dat een mens, met een beetje durf een veel geluk, toch soms meer kan dan waartoe hij zichzelf in staat acht. Voor mijn vrouw kan ik voorlopig (naar ik hoop) niet meer stuk, al zal het nog weken duren eer zij het gemis van de XP-functies van de bediening te boven is en zij vertrouwd zal zijn met de nieuwe, soms omslachtig lijkende handelingen en de totaal andere lay-out. De tijd zal het leren. De eerste droefheid is verdwenen en de traantjes zijn gedroogd. Over enkele maanden zal zij hopelijk haar oude computer, waarop ik in 2007 reeds mijn eerste bijdrage ‘Casimir’ voor nederlands.nl tikte, niet meer missen en er net zo vlot mee werken als met haar oude systeem.
In de ogen van onze kinderen en kleinkinderen blijven wij op dat gebied wat we al een tijdje waren: moderne ouders en grootouders. Deze omschrijving laten wij ons ouderwets en met een licht gevoel van welbehagen maar al te graag aanleunen.
ziggo.nlGeplaatst in de categorie: afscheid
Al gaat de ontwikkel
403
Geef je reactie op deze inzending:
Knipoog Joke.
Graag gelezen, zeer herkenbaar :)