Hartenkreten

Amerika in staat van paraatheid

In mijn vorige hartenkreet over de Syrische burgeroorlog juichte ik de ingrijpende plannen van Frankrijk toe, maar dat werd door de lezers maar matig gedeeld, wat de hachelijke, aarzelende zaak van dit wereldprobleem tekent.
De Amerikaanse inval in Irak bleek achteraf onterecht, want er werden geen chemische wapens gevonden. In Syrië zal men ze wel vinden, maar men is terecht terughoudend. Het zekere voor het onzekere. En wie en waar moet je als bemoeizuchtig land aanvallen? Het is immers een kluwen van geweld en vijandschap. Toch lijkt het er steeds meer op dat Assad inderdaad achter de zenuwgasraketten zit en dat hij dus een grote misdadiger is.

Ik ben blij dat Obama eindelijk daadkracht toont en dat de eerste Amerikaanse oorlogsschepen voor de kust van Syrië liggen, bemand met kruisraketten, om op elk moment vijandelijke doelen te kunnen vernietigen.

Dat iedere vorm van oorlog waanzin is waar, maar op een gewetenloze boef als Assad kun je moeilijk als een Ghandi reageren. En dan ook nog proberen de oppositie van in scene gezette zenuwgasvergiftiging te betichten, wat gezien het aantal overledenen natuurlijk klinkklare onzin is.

Amerika moet altijd weer de hete kolen uit het vuur halen in dat verdeelde Oosten, omdat ze daar zelf niet toe in staat zijn. Een wereldwijd applaus voor Amerika is op zijn plaats! En ook voor de bondgenoten. Wij kunnen afweergeschut leveren, commando's en mariniers. Is onze minister van defensie al gebeld? Omsingelen die hap ellende! De moorddadige terreur van de Syrische machthebbers heeft lang genoeg geduurd. Syrië snakt naar humane democratie en algemene opbloei. Assad is een wrede duivel met een misleidend, menselijk masker. Vrouw en kinderen, huisje, boompje, beestje, maar ondertussen met zijn duistere kanten wel duizenden onschuldigen afslachten!
Machtswellusteling!
Misschien kun je in Iran of Egypte asiel aanvragen.