Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Bij het verlovingsportret van mijn ouders (Vaals, 1951)

Het was nog maar zes jaar geleden dat Vera Lynn had gezongen over "Berkeley Square" en "The White Cliffs of Dover" en dat een wrede, onzinnige oorlog continenten had verscheurd.

Ze was naar de huisarts gegaan met de vraag: "Kan ik met die jongen van Broeckx in zee gaan?" "Ik zie geen bezwaren tegen hem" had de arts geantwoord. Haar toekomstige echtgenoot en mijn toekomstige vader was niet welkom in haar familiekring.....

Ik sla het album open ("Receptie-album ter gelegenheid van ons huwelijk") en daar zie ik het verlovingsportret van mijn ouders: mijn moeder, nog een lieflijk meisje, gekleed in lange rok, kijkt innig en opgetogen op naar de man die mijn vader zou worden.
Zijn gestalte zie ik op een ander kiekje tussen twee stoere, granieten pilaren: het was op het Drielandenpunt te Vaals, de bestemming van hun huwelijksreis.

Ze had haar trouwpakje laten vervaardigen uit lichtroze zijde en de huwelijksplechtigheid vond plaats in het kerkje in Hulten.

We schrijven 2014.
Op 27 januari j.l. zou Vader zijn 94ste verjaardag hebben gevierd, maar het is zeventien jaar geleden sinds de porseleinblauwe ogen ons voorgoed verlieten. En op 9 augustus a.s. is het acht jaar geleden sinds de curves van de afdeling hartbewaking inzakten en geen "teken van leven" meer gaven.

Andere vrouwen zijn gekomen, andere moeders, maar ze zijn niet kleine Mini uit Grave, die een gezin en kinderen wilde en er zijn andere mannen gekomen, andere vaders, maar ze zijn niet Willem Broeckx, die hield van het heftige pathos van de opera, van de lieflijkheid en dartelheid van Haydn en die het genie van Mozart boven alles vereerde....

Schrijver: I. Broeckx, 26 februari 2014


Geplaatst in de categorie: huwelijk

4.0 met 1 stemmen 218



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)