Europa wordt door nationalisme opgehitst

Voor wie nog denkt, dat de PVV van Geert Wilders de enige in Europa is, die extreem-rechts is, heb ik grensoverschrijdend nieuws. Dit werd me weer eens duidelijk tijdens de afgelopen Europese verkiezingen. Er hangt een nieuwe, in en in duistere wolk boven Europa. De nazi's noemden zichzelf nationaal-socialistisch, zeg maar, sociaal voor de eigen bevolking. God mag deze keer wel voorkomen, dat er tweede-wereldoorlog-taferelen in aantocht zijn, maar ik ben niet zo naïef, dat ik niet zou weten, dat de vlam zomaar weer in de pan kan slaan.
De mens is als hoogste vorm van de diersoorten het moeilijkst om te transformeren, een contradictio in terminis, maar echt waar. Kort van memorie en snel geneigd om in oude groeven te vervallen. De grootste winnaars van de Europese verkiezingen zijn de nationalistische partijen. Ze vormen gelukkig nog geen meerderheid, maar hun aandeel in Brussel is bijzonder alarmerend en schokkend. Nationalisten zijn veelal vermomde fascisten en in sommige gevallen zelfs neo-nazi's. Dan druk ik me voorzichtig uit. De nationalistische Europeanen botsen voor een groot deel met een orthodox deel van de islam-immigranten, die op hun manier hun spiegelbeeld vormen. Afstotend magnetisme.
De economische crisis is op het Europese continent enorm en dus kijken de nationalisten met afschuw naar de voortdurende stroom immigranten, die Fort Europa weet te bereiken. Kost veel, baat weinig, geeft veel irritaties door onoverbrugbare gewoonteverschillen. Denken ze hardop. Maar zichzelf echt inleven in de individuele problematiek en liefdevolle inborsten van verre vreemden weigeren ze, want dan zou hun haatdragende afweermechanisme wel eens kunnen instorten en dan ligt identiteitsverlies al gauw op de loer. Een greep uit de Europese, rechts-extremistische, politieke partijen:

De Nieuw-Vlaamse Alliantie met Bart de Wever, werd de grootste partij van onze zuiderburen, met dat sympathieke taaltje. Tongvallen bedriegen dus. Het Front National met Marine le Pen, die 'ávec!' zei alsof ze een zwaard in mijn ziel stak.
De UKIP met Nigel Farage, die als dandy-gentleman de boel flest.
De FPÖ met Heinz-Christian Strache, een partij, die nota bene door oud-nazi's is opgericht!
De Lega Nord met Roberto Calderoli en Umberto Bossi, die er geen doekjes om windt.
Nog erger, de Gouden Dageraad met Nikolaos Michaloliakos, die de gaskamers in het concentratiekamp Auschwitz ontkent en ook het aantal omgekomen Joden tijdens de tweede wereldoorlog. De verwrongen papa van Marine le Pen beweerde dat ook al. Aanstootgevend, huichelachtig en ruimte biedend voor nieuwe, achteraf onzichtbaar makende, misdaden.
De Dansk Folkeparti met Kristian Thulesen Dahl en tweede man Soren Espersen.
De Partido Popular met Mariano Rajoy en de Zweedse SD met Jimmie Akesson. De Duitse NPD met Holger Apfel, de Zwitserse Volkspartij met Toni Brunner en de Portugese PNR met de roomse José Pinto Coelho, die tegen immigranten en homoseksuelen is. Etcetera.

Deze rechts-extremistische partijen zijn vooral tegen minderheden en anders-zijnden, buitenlanders en minder bedeelden, ook qua intelligentie. Ze zitten veelal in hun über-ich en ze wanen zichzelf de koningen van het heelal. Ze lijden stuk voor stuk aan een meerderwaardigheidscomplex, gecombineerd met onopgeloste jeugdtrauma en persoonlijkheidsstoornissen. Er wordt arrogant neergekeken op vaak arme mensen, die vanuit hun uitzichtloze positie nog wat troost vinden in een vredelievend geloof, want voor hen is de islam niet al die extreme geweldsconflicten, die zij ook afwijzen, maar een warme bedding in deze kille mensenwereld.

Ik moet opeens denken aan een oud bordje, dat ik ooit zag, met de tekst 'Waar liefde woont, gebiedt de Heer Zijn zegen!'. En zo is het ook, het is altijd en overal de vraag of er sprake is van ware liefde! Waar mensen elkaar liefhebben, daar woont God! Waar zij dat niet doen, daar is de totale leegte en de gruwel van satanisme en sadistische afwijzing. Ik denk aan het simpele liedje 'We zijn er voor elkaar, voor elkaar, om elkaar te helpen, niet waar?'. Wie dat door valse, aardse, verzonnen scheidslijnen wenst te torpederen, ruïneert niet alleen zijn/haar eigen ziel, maar ook die van zijn/haar geliefden, als daar sprake van kan zijn. De weg van liefdeloosheid en wraak is gedoemd om te mislukken. Oorlog is zinloos. De vredespijp met je vermeende vijanden roken, is de enige, juiste remedie.

Europese verkiezinge nationalistische par Europa in zwaar weer

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.5 met 2 stemmen 101