Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Berichten uit een Zorgcentrum (vervolg)/Na de verhuizing

Nooit meer zal ik de geur van de muffe gangen opsnuiven van het "oude" Zorgcentrum, waar een enkel gedateerd en waardeloos schilderij aan de muur hing, of de langwerpige tafel zien waaraan een Indonesische mevrouw niet uitgepraat raakte tegenover haar medebewoners over het zonlicht dat haar jeugd heeft overspoeld in het verre, tropische land achter de horizon.

Het gebouw van het "oude" Zorgcentrum zal tegen de grond gaan en vervangen gaan worden door twee massieve, moderne woontorens.
Het decor zal veranderen, mijn route zal verlegd worden als de verhuizing, waartegen mijn protegee zo heeft opgezien, een feit zal zijn: ik moet koers zetten naar het "nieuwe" Zorgcentrum, dat oprijst als een kolos met grijswitte muren en zwarte ramen, waarachter de appartementen van de bejaarde bewoners schuilgaan.

Ik vind mevrouw terug in een chique, moderne kamer met fantastisch uitzicht op een park met ronde vijver, omringd door geboomte, en met laminaat vloerbedekking en wijnrode gordijnen. De koperen siervoorwerpen, mij van eerdere bezoeken bekend, in de vorm van langpotige vogels - wellicht sperwers - tooien de vensterbank en Moriaantje, mevrouws zwarte knuffeldier, houdt nu de wacht in de gang.
Mevrouw is niet tevreden. Een en ander heeft teveel van haar gevergd en ze kan niet tot rust komen.
We gaan stapvoets op verkenningstocht in de nieuwe omgeving en we schuifelen over de lange gang: mevrouw strompelt voort achter haar rollator.
Ze is die morgen wankelend uit bed gekomen; ze tuimelde bijna voorover door de kamer en vandaag speelden de hartklachten weer op: in haar angstdroom heeft ze het lijk zien bungelen aan een boom van de neef die "eruit gestapt" is om onbekende redenen. Mevrouw wilde de dokter niet ontbieden: de klachten waren naar haar mening te vanzelfsprekend.

Ik heb haar "lief" willen noemen en ik sprak het uit: "Ik vind u een lieve mevrouw...." Maar aan zulke "flauwekul" had ze geen boodschap: zoiets was in haar tijd kennelijk niet gebruikelijk.
"Noem me liever een lelijke mevrouw" repliceerde ze: en daar moest ik het mee doen.

Schrijver: I.Broeckx, 13 juli 2016


Geplaatst in de categorie: individu

4.0 met 3 stemmen 35



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Han Messie
Datum:
15 juli 2016
Email:
hmessielive.nl
Een hard en zeer wezenlijk verslag over een nieuw zorgcentrum.
Dat die mensen hun levensavond nog met zulke ingrijpende veranderingen moeten doorbrengen... Kon de maatschappij zich maar meer in deze mensen inleven.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)