Hartenkreten

Een tribuut aan de trouw aan een zoon en broer

In de ontwakende tuin stonden in dat langvergeten jaar de ouders, de meisjes en het jongetje, hand in hand....

Het wilde, ongezeglijke broertje was niet te handhaven op het kinderdagverblijf of op de kleuterschool.

De moeder nam hem mee naar de arts, die niets geloofde, totdat de wilde jongen zijn hele bureau afruimde...

Aan de diagnose was niet meer te ontkomen: "Uw zoontje heeft een partiële afwijking"

In wanhoop en vertwijfeling en overweldigend verdriet borg de moeder het speelgoed van haar zoontje op op de zolder van het arbeidershuisje zodat het haar niet meer onder ogen zou hoeven komen.

Toen is de auto gekomen en deze heeft het vierjarige mannetje naar de inrichting gebracht, naar het eerste onderkomen dat gevolgd zou worden door de andere instituten waar de mateloos trouwe familieleden hem jaar na jaar zouden blijven bezoeken.....