Voorbij

Ineens een verlies
iemand die ik heb gekend
voorgoed in mijn hart.


Hoe onverwacht en plots vleugels braken
van een volledig uitgeputte vogel onder het gewicht van
vermoeidheid waarbij hij ook nog eens hard is gevallen in een weide
Onafgewerkt en onvolledig zijn levensreis was, hij heeft zijn bestemming bereikt.

In elk geval ben ik volkomen sprakeloos en
verbijsterd over zijn heengaan daar hij ieder van ons heeft
opgevrolijkt met melodieuze warme roep en zang in juiste klankkwaliteit
tederheid en zachtheid verenigd van waar einde nog niet is geschreven of gesproken.

Dat het drama hard komt bij mijn emotionele
kan ik niet onder stoelen of banken steken waarbij ook mijn
hart pijnlijk schuldig voelt omdat ze niet aanwezig was op dat moment, hem
niet meer heeft omringd met vriendschap maar ook om zijn pijn te begrijpen en verstaan.

Vaak trok hij weg uit de stad voor de rust op het
platteland waar hij ten volle kon ontplooien en uitleven met een
weelderige inheemse flora en fauna eromheen tegelijk de plaats die hij heeft
gekozen in een tapijt vol bloemen terwijl zijn hoofd kijkt naar een prachtige blauwe hemel.

Zie ook: http://catherineboone.blogspot.com

Schrijver: CB, 1 november 2021

catherine.boone1outlook.com

Overlijden

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70