Collegebanken (vervolg)

Op de pasfoto, aangebracht op de collegekaart uit 1972, die ik nog altijd bewaar, is het portret afgebeeld van het meisje dat ik was (lang haar rond het glimlachende gezicht; een hippie in de flower-powertijd, die nooit echt hippie werd). De barakken, collegezalen, gangen en trappenhuizen van wat toen nog de Katholieke Hogeschool was, hebben mij in dat verre jaar verwelkomd en ze zijn mij vertrouwd en bekend geworden. Op het briefpapier van de trotse onderwijsinstelling kon men het arrogante en veelzeggende logo aantreffen van een zeilschip dat met geheven zeilen voortvarend en enthousiast haar toekomst tegemoet ging....

Professor S. stond zelfverzekerd en zelfbewust voor zijn publiek van studenten, kinderen nog, die hij aansprak met "u" en ik was één van hen, gekleed in het zelfgemaakte bloesje met de petieterige rode en blauwe motieven en in mijn hoofd zeurde een melodie, een destijds populaire popsong over Pittsburgh. De genoemde professor kalkte het ouderwetse, groene schoolbord vol met ingewikkelde statistische formules. Het dikke, Amerikaanse studieboek waarop ik maandenlang mijn hersens brak tijdens de vaak nachtelijke studie is nu, na veertig jaar, nog in mijn bezit.....

school universiteit onderwijs professor studente hippie bloesje studie statistiek verleden

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 131