Een flakkerend vlammetje / Ongeneeslijke wonden

En eens, eens toen je zwakke, maar zo tedere en zo kwetsbare ziel nog altijd in je flakkerde met een vlam die spoedig zou doven, nam je me mee naar die velden, die ik de velden des doods zou willen noemen.

Sinds lange jaren rust je daar, onder de eik die je uitkoos en die je beschermt, zoals het leven je nooit heeft ontzien en zoals dit die ongeneeslijke wonden heeft geslagen....

afscheid moeder rustplaats

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 38