Een turquoise kop en schotel; herinnering aan mevrouw Van Keulen

Op mijn vitrinekast staat een kop en schotel van uiterst breekbaar porselein met daarop turquoise en zwarte motieven; bescheiden en armzalig overblijfsel, souvenir, bewijsstuk en erfstuk dat herinnert aan een vriendschap die drie jaar duurde en die plotseling afgebroken werd door het onvermijdelijke noodlot dat ons allen te wachten staat.

Nooit meer zal ik op weg gaan naar het zorgcentrum in de Indigolaan, door mevrouw steevast "Ingolaan" genoemd.

Nooit meer zullen we vis-à-vis plaatsnemen in de fauteuils met de chique bekleding. Haar kwetsbare benen in de steunkousen rustend op het krukje dat ik voor haar kocht. De gerimpelde armen, overdekt met zweren, wonden en striemen door een ongeneeslijke huidziekte steunend op de leuningen.

En de wereld raast voort in waanzin en verwarring; we leven in de tijd van de i-Pad en van de mobiele telefoon.

De wijzers en secondewijzers "draaien door" over de wijzerplaten. Kinderen van een nieuwe generatie kijken met grote, verbaasde, onschuldige ogen de wereld in.....

... ...

afscheid ouderen herinnering

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.5 met 2 stemmen 117