De gebroeders Broeckx in vroeger jaren

De naam "Broeckx-Schmitz" stond in vroeger jaren in zwarte letters op het geëmailleerde witte naamplaatje dat de woning van mijn voorouders sierde. Hun vlucht uit het "zakenpand" aan de Oude Markt waar opa een zaak in huishoudelijke artikelen dreef naar de stille wijk in zuidelijke regionen van onze stad werd een feit in de dertiger jaren van de vorige eeuw toen de wereld in de greep verkeerde van een verpletterende economische crisis.

Het pand in de Gerard de Bondtstraat werd het "familiehuis" dat mijn moeder ook wel betitelde als een alternatief soort hotel dat zij ook wel eens de benaming "logement Broeckx" toekende wegens de gastvrijheid die velen daar genoten.

Daar groeiden de broers en de zus op; Willem, Guus, Gérard en Cecile en ook ik en wel onder hun hoede.

De zolderkamer, gesierd door het lampje met de Donald-Duck-figuren, een geschenk van mijn tante, werd wat ik noemde mijn "eie kamertje" en in veel later jaren mijn meisjeskamer en studeerkamer.

Eens moesten wij het huis voorgoed verlaten. Maar mijn geboortehuis bleef tot in late jaren tot mijn verbeelding spreken.

geschiedenis kinderen huis

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.7 met 3 stemmen 39