Over de man die ik "Vader" noemde

De man die ik "Vader" noemde bracht zijn moeizame morgens en middagen door in een gebouw met labyrintische kamers en gangen, op de vlucht voor de armoede die hij eens kende en die hem mateloos beangstigde. Thuis verzonk hij in machteloze, krachteloze visioenen van schoonheid; verzonk hij in zijn muziek en in zijn boeken.

De man die ik ¨Vader" noemde schonk mij een chique das met een ingeweven ruit. Die ruit is ingeweven in die das zoals het patroon van zijn genen in mijn cellen
Soms doorbreekt de man die ik ´Vader´ noemde de barrières van ruimte, tijd en dood en is hij in de stille nacht, in mijn dromen, bij mij.....

bedankt afsched erfenis

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 15