Gelukkig

Ik loop naar de bushalte. Het is zonnig en ik voel me opgewekt maar rustig, zeg maar 'mellow'. Het is net of de hele aarde me in haar greep heeft. Maar meer als een zacht kussen. Op zulke momenten kan niks mij van dat gevoel afbrengen en kan ik me zelfs vermaken met andermans irritatie.
Als ik de bus instap herken ik de buschauffeur van een paar weken terug. Hij is aantrekkelijk en jong. In tegenstelling tot de meeste buschauffeurs is hij vrolijk. Hij lacht naar me en ik lach terug. Hij zegt me vriendelijk gedag en plaatst een stempel op m'n strippenkaart.
Het is stil in de bus. Door een spiegel kan ik net naar hem kijken en ik zie dat hij mij ook in de gaten heeft. Als ik bij mijn halte ben sta ik bij de deur om uit te stappen. Als de deuren open gaan schreeuwt hij net iets te hard door de bus 'Daaag, tot ziens!!'
Ik zwaai naar hem, gooi d'r nog een zenuwachtig lachje uit en als ik de bus uit loop voel ik dat ik een kleur krijg. Zelfs dat maakt vandaag even niet uit, vandaag ben ik gelukkig.

gelukkig bus bus

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.5 met 2 stemmen 601