Niet geschikt voor mierenliefhebbers
Net zoals het nu overduidelijk komkommertijd is, is het ook hooikoortstijd, ijsjestijd en vooral mierentijd. Bij het openen van de deur word ik panisch. Het ziet werkelijk zwart van die kleine irritante beestjes. Ze lopen in een tien meter lang snoer vanaf de voordeur tot de achterdeur. Ze wandelen parmantig door de hal, de keuken door om vervolgens langs de bijkeuken en de serre het huis weer te verlaten.
In de keuken blijken ze het toch het meeste naar hun zin te hebben, want hier lijkt het snoer enkele centimeters breder te worden. Bij het openen van de keukenkastjes snap ik ook waarom. Die verwende rotbeesten eten tegenwoordig blijkbaar ook liever buiten de mierendeur. Uitmesten van de kasten helpt geen zier. De volgende dag zit het weer vol. Ik krijg kriebels van die beesten. Ze zitten werkelijk overal waar je ze niet hebben wilt. Als ze niet over je lijf kruipen dan wel in de bekers sap van de kinderen. Die hebben daar vervolgens geen erg in en zullen zo al menig miertje naar binnen hebben gesloeberd. Weer een beestje minder, dat dan wel weer.
Alles hebben we al geprobeerd om die kleine krengen te verdrijven. Dieren-/mierenliefhebbers kunnen misschien maar beter even niet verder lezen nu. Als ik namelijk deze dingen bij een kat zou hebben gedaan, zou ik een paar jaartjes in de cel door kunnen brengen. Als eerste poging die etterbakjes weg te krijgen, heb ik liters kokend water in alle mogelijke mierenholletjes gegooid. Manlief heeft een heerlijk mixje van vergif gemaakt en rondgestrooid en zes mierenlokdoosjes versieren onze keuken. Het werkt echter allemaal voor geen meter. De enige die er enigszins door gelokt wordt, is mijn zoon. Hij vindt die leuke groene doosjes wel mooi speelgoed. Niet echt de bedoeling natuurlijk.
Nu las ik gisteren dat mieren een ingebouwde stappenteller hebben. Zo weten ze altijd precies hoeveel stapjes ze moeten doen om terug bij hun holletje te komen. Dit lukt ze echter niet meer als hun pootjes korter of langer worden. Aha…hier kan ik wel wat mee. Ik ga me er een middagje voor zetten om ervoor te zorgen dat vele miertjes hun huisje nooit meer terug kunnen vinden. Doodtrappen is waarschijnlijk doeltreffender, maar dan heb ik er geen plezier aan. Laat ze maar even creperen, dat zal ze leren de lekkernijen van mijn kinderen op te vreten.
hotmail.comGeplaatst in de categorie: dieren
mieren
627
Geef je reactie op deze inzending: