Verhalen

Alleen op de wereld

Een prachtboek van Hector Malot.
Remy heette de jongen die heel veel meemaakte en toch na een enorme omzwerving weer bij zijn moeder terecht kwam.
Ik heb toen ik jong was heel erg genoten van dit boek.
Er gebeurt daadwerkelijk veel in een mensenleven.
Soms is het heel leuk om te zien hoe de afloop van zulke ingrijpende gebeurtenissen is.
Soms dus ook net een sprookje met een goed einde.
Soms ook droevig en dan denk je wel eens:
”Dit is zo unfair”.

Mensen weten over het algemeen jammer genoeg nog niet half tot hoeveel ze in staat zijn.
Pas als dit beleefd en begrepen wordt, gebeuren er soms wonderen.
Wonderen zoals bijvoorbeeld in het verhaal van Remy.
Hij en zijn moeder vinden elkaar weer.
Ooit las ik eens: ”Geluk, is het maken van een mooi boeket van de bloemen waar je bij kunt.”
Het is een echt nadenkertje, zo van:
”Ben je er mee tevreden of niet, als je alleen bij de gele en de rode bloemen kunt komen en niet bij de roze of blauwe bloemen, omdat die te hoog staan.
Bewondering heb ik voor deze mensen, die dwars tegen alles in, doorgaan met hun leven.
Zich er niet onder laten krijgen en vaak nog een ware hulp kunnen zijn voor hun medemens.
Dit zijn dan de moedigen, zij die niet achterom kijken.
Dit zijn de tevreden mensen, die zich nooit een slachtofferrol laten aanmeten.
Zij die beseffen, dat ze het uiteindelijk toch allemaal zelf moeten zien te bewerkstelligen.