Drie kaboutertjes

Er was eens een klein kaboutertje dat in een groot bos woonde. Hij woonde eerst in een paddestoel maar die was door kabouter Spillebeen kapotgemaakt omdat die zonodig op de paddestoel moest wippen. Dus was hij verhuisd naar een holletje onder de wortels van een grote eik. Hij had al zijn meubeltjes en andere spulletjes zelf zorgvuldig gemaakt omdat hij alles van de kabouterkringloop veel te duur vond. In het kabouterwinkelcentrum had hij een pand gehuurd en daar verkocht hij tweedehands kabouterbabykleding.

Hij had namelijk een kaboutervrouwtje en een kabouterzoontje. Met z'n 3en waren ze erg gelukkig. Ze hadden genoeg geld om te eten en hadden gezellige buren. Tot die ene dag. Kaboutervrouwtje was een lekker soepje aan het koken toen ze wat raars hoorde... BOEM! BOEM! Ze keek verschrikt naar buiten en zag toen twee reuzenvoeten voorbij komen. Dat was een mensenmeisje die gezellig door het bos rende, het mensenmeisje bukte en riep: "Kijk pa, een vossenholletje!" Mensenpa kwam er ook aangelopen en bromde: "Nee meisje dat is gewoon een gat, ik zal het je wel laten zien".

En hij liep naar zijn auto, haalde daar een emmer tevoorschijn, wandelde op zijn gemakje naar het grote meer en vulde de emmer tot de rand toe met water. Hij liet het water in het gat lopen en de 3 blije kaboutertjes spoelden met meubeltjes en al eruit. Ze hadden gelukkig de tegenwoordigheid van geest om hard weg te rennen voor ze gezien werden. Het meisje zei: "Das jammer, geen vosjes!" en vader en dochter liepen vrolijk verder. Het kaboutertje en zijn kaboutervrouwtje huilden van verdriet.
Ze hieven een klaagzang aan en zongen:

Ach wee, ach wee
geen douche meer
en geen wc
Ach wee, ach wee
alles spoelde
zomaar mee
geen brood meer om te eten
geen stoel om op te zitten
alles is weg
wat een pech

Maar toen rechtte het kaboutertje zijn rug en zei: "Kop op, vrouwtje, we hebben werk te doen". En zodoende gingen ze weer aan de slag, ze kozen een paddestoel uit met rode en witte stippen en zetten prikkeldraad op het dak voor kabouter Spillebeen dat hij er niet op zou gaan wippen en dat de paddestoel niet met een diepe zucht "KRAK" zou zeggen. En toen alles klaar was, maakte het kaboutervrouwtje soep en gingen ze dat lekker opsmikkelen. En ze waren weer gelukkig en tevreden en alle leed was weer vergeten.

kaboutertje bos huis bos huisje

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.7 met 6 stemmen 846