Jurylid

Het was een buitenkans voor hem. Als jurylid van de missverkiezing had hij veel invloed. En praatte hij met alle missen. Ook met die ene deelneemster. Hij vertelde haar dat hij ervoor kon zorgen dat zij zou winnen. De rest ging vanzelf. Ze won en hij versierde haar. Hij nam haar mee in zijn BMW naar een bestelde hotelkamer. Na het vrijen begon hij te praten. Hij vertelde waar hij vandaan kwam, dat hij vader was zonder zijn kind te kennen. Zij ondervroeg hem en toen ineens…ging ze gillen. Ze griste haar spullen bijeen en rende de kamer uit. Die miss…was ik.

Hoe kon het mij overkomen? Was het de kans op roem die mij verblindde? Het speelde denk ik wel mee. Maar vooral vond ik hem aardig. Hij was zo attent en wist veel. En hij behandelde mij als een lady. Ik was verliefd, misschien hield ik wel van hem. Mijn leven lang had ik gezocht naar een man en een vader in één. En zo belandde ik dus bij hem in bed. Wat gingen we te keer. Nou ja, hij vooral.

Pas nu, na die verschrikkelijke ontdekking, weet ik hoe dom ik was. Heb ik er verschrikkelijk spijt van. … Een megaschok was het toen ik zijn tatoeage zag. Een anker. Precies zo een had mijn vader die ik nooit gekend had. Mijn moeder had foto's laten zien. Ook van zijn gezicht. Toen nog met baard. En zijn geboortedatum klopte ook. Ik weet niet meer wat ik gedaan heb toen het tot mij doordrong. Ik geloof dat ik gek werd.

Ik stond buiten. Zag er niet uit, half aangekleed, op blote voeten op de stoep voor het hotel.
Nee, zo moest het niet eindigen. Niet alleen spijt en woede. Hij, die…hij, mijn… hij, dat…jurylid moest ook weten… Ik liep naar de parkeergarage van het hotel. Gelukkig, hij stond er nog. Met mijn sleutel in de aanslag liep ik naar zijn zilveren BMW cabrio. In het portier kraste ik een anker en daaronder met hoekige letters:

* Papa houdt van mij *

Jurylid Miss Miss

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.9 met 10 stemmen 901