Herfst
Het begint laat in het jaar te worden. Je merkt het als je op een terrasje zit. Wat een week geleden nog een sterke zon was lijkt nu op een gloeilampje. Je moet heel dichtbij komen om je er nog aan te warmen. Mannen moeten even wachten tot jurkjes de dag weer opvrolijken. De herfst dringt zich op.
Ik hou van de herfst. Herfst brengt goede gesprekken, lange wandelingen en frisse wind. De fruitvliegjes worden weggeblazen. De dauw in het spinrag vermengt zich met regendruppels. Stormen ruimen mijn hersenspinsels op.
Op de tweede dag van de negende maand zit ik weemoedig uit te kijken over de Goudse Markt. De wind wakkert aan en word guur. Het stelletje naast me pakt de kopjes op en gaat naar binnen. Om mij heen zitten alleen nog rokers. Voor hen geen plek meer in de herberg. De nieuwe melaatsen. Kou geneest en helpt je van het roken af, denk ik.
Een bizarre gedachte dringt zich aan me op: de terrasverwarming veroorzaakt opwarming van de aarde, dus sterven er meer bomen, waardoor er minder zuurstof is en rokers, die toch al moeilijker ademhalen, gaan eerder dood. Laat die mensen toch lekker binnen roken. Maar dan gaan er nog meer mensen dood aan de gevolgen van meeroken en er gaan ook meer mensen roken want het is lekker warm binnen en....
Hier kom ik niet uit.
's Zomers komt zoiets niet in me op. Een echte herfstgedachte.
Er komt een leeg blikje voorbij. Een deuk in het midden, krassen op de zijkant. Zo'n blikje dat door de wind uit een verborgen hoekje is geblazen. Dat daar de hele zomer heeft gelegen om met z'n ene oog te gluren naar alles wat voorbij kwam. Een windvlaag rolt het langzaam verder, verder tot het de hoek om is geblazen.
Brrrrr. Nu krijg ook ik het koud. Tijd om de leestafel op te zoeken en iemand te gaan vermoeien met een 'goed gesprek'. Tijd om de rokers te laten roken, de wind te laten gieren.
Tijd om de behaaglijke warmte van een goede kroeg over me heen te laten rollen.
gmail.comGeplaatst in de categorie: jaargetijden
herfst
301
Geef je reactie op deze inzending: