COLLEGA

Op een warme zondagmiddag fiets ik door Amsterdam. Veel mensen hebben vakantie en op een dag als deze zijn de terrasjes vol en is het druk op straat. Met moeite beweeg ik mij door het verkeer; druk bellend moet er voor vanavond worden afgesproken in één of ander park of dansgelegenheid en een man op zijn fiets, haastig op weg naar zijn werk past natuurlijk niet in dat plaatje en wordt snel over het hoofd gezien. Er zijn belangrijker zaken!

Uit ervaring weet ik dat het vandaag een erg drukke dag wordt; het hotel naast het tankstation waar ik werk zit compleet vol, Ajax speelt een topduel tegen PSV in de Arena en vanavond ook nog een concert van de Toppers. En vergeet de warmte niet; ijs! Met dozen tegelijk.
Gelukkig werken wij altijd met z’n tweeën, een dag als deze is alleen niet te doen.

Eenmaal binnen zet ik mijn fiets achter in het kantoor, pak een kassalade uit de kluis en loop naar voren om mijn collega af te lossen voor de avonddienst. Een bekende taxichauffeur, ‘Hé Ben, hoe is ’ie?, hangt aan de balie en zegt; ‘Gekkenhuis in Amsterdam!’
Ik kijk op, zie mijn collega voor vandaag en, o nee, een nieuwe! Meestal geen goed nieuws.
Ik stel mijzelf voor en we kletsen wat. Mijn nieuwe collega, een boom van een vent, blijkt afkomstig uit de bouw en is, na jarenlange zware lichamelijke arbeid, nu wel toe aan gewoon rustig aan de kassa zitten. En, vertrouwt hij me toe; ‘Hier komen de vrouwtjes op je af!’
Dat kan ik alleen maar beamen.

Een klein uur later moet ik toegeven dat alles soepel verloopt en van echt moeten inwerken is gelukkig weinig sprake. Bijna ga ik denken dat het vandaag wel goed komt.
Buiten staat een oude bekende van mijn nieuwe collega te zwaaien, hij ziet het, zwaait met een enorme arm enthousiast terug om vervolgens van pijn ineen te krimpen; arm uit de kom, gebeurt wel vaker en weg is ’ie, naar huis.
Het wordt druk vandaag.

collega werk werk

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.3 met 3 stemmen 243