KIP of toch HAAN ?

Mijn ouders waren erg lieve mensen en toen wij voor het eerst naar het buitenland gingen was dat een heel feest.
Tegenwoordig maalt men hier niet meer om, maar destijds waren er nog mensen die met een beetje afgunst naar ons keken.
Het lukte tenslotte lang niet iedereen met het hele gezin op vakantie naar Spanje te gaan.

Het wel een lange reis, want vliegen was er voor mijn moeder echt niet bij.
De bus stopte onderweg diverse keren om de benen te laten strekken en indien gewenst een of andere versnapering te nuttigen.
Mijn vader was naast een wildvreemde gaan zitten en mijn moeder en wij drie zaten bij elkaar.
Het was voor mijn vader geen makkelijke opgave, want ook hij was wel gespannen om naar een land met een onverstaanbare taal te gaan.
Hij vond het dan ook prettig zich met niemand te moeten bemoeien.
Toen we er eindelijk waren en naar onze hotelkamers werden gebracht, vielen we allemaal als een blok in slaap.
Het was een leuke eerste dag geweest en mijn vader nam ons mee naar buiten om de omgeving te verkennen.
Plotseling wees hij enthousiast op een uithangbord met plaatjes van gebraden kippen.
Dat was nu juist iets waar hij zin in had en wij dan natuurlijk ook.
We namen plaats aan een vrij tafeltje waar we allemaal rustig konden zitten en wachtten rustig op de dingen die komen gingen.
Een man met donker haar, vermoedelijk een echte Spanjaard, kwam naar ons tafeltje en vroeg iets in dat onverstaanbare Spaans.
We begrepen natuurlijk dat de man wilde weten wat we wilden eten of drinken.
Tja… hoe zou mijn vader dat oplossen?
Hij stak zijn hand op met de vingers wijd gespreid en maakte daarna zwaaibewegingen met gebogen armen en de ellebogen naar buiten gericht.
De man keek hem vragend aan en begreep er niets van.
Toktok zei mijn vader om zijn gebaren kracht bij te zetten.
De uitdrukking op het gezicht van de man, was dat van verbijstering en totale verwarring.
Mijn vader liep een beetje rood aan en ging staan, nu nog meer met zijn armen zwaaiend en een schor toktok geluid producerend.
“Hoe moet ik die man duidelijk maken dat we allemaal een half haantje willen” zei hij wanhopig.
Hij wilde weer gaan zitten en de ober zei glimlachend: ”waarom zegt u niet meteen dat u allen een half haantje wilt?
Wilt u er verder nog iets bij?"
We waren verbijsterd.

Dit verhaal doet nog steeds de rondte in de familie en nog steeds moeten we er allemaal hartelijk om lachen.

Busreis Spanje haant Spanje haantje

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 8 stemmen 344