Zullen we?
Hij trok het rolgordijn omhoog. De lucht was wazig blauw. Dit werd een warme dag. Tine lag naakt boven op haar dekbed. Ze ronkte een beetje. Hij stond op om een grote kop cappuccino te maken.
Beneden in de kamer lag Alex languit voor de tv. Op het scherm waren een aantal meiden aan het dansen. House of beat, hij wist het nooit. In ieder geval gedreun klonk op de achtergrond.
‘Hè gadverdamme Alex, dat geluid kan ik nu niet aan mijn kop hebben.’
‘Ik verveel me.’
‘Heb je zin om straks een stukje te gaan fietsen’
Alex kwam landerig overeind en ging tegenover hem aan tafel zitten. Zijn huid was melkwit. Zijn blauwe ogen stonden flets. Hij schudde zijn hoofd.
‘Waarom niet? Het is prachtig weer.’
‘Ik heb hoofdpijn.’
‘Nou, dan is het maar goed dat je de muziek niet meer hoort.
De jongen wachtte.
‘Zullen we dan een spelletje doen?’
‘Wat voor een spelletje?’
‘Oorlogje’
Oorlogje was het meest stupide spel dat hij kon bedenken.
‘Hè nee’
‘ Mens erger je niet dan?’
De jongen schudde het hoofd.
‘Triviant?’
‘Papa alsjeblieft!’
‘Zullen we dan naar opa en oma gaan. Dat zouden ze leuk vinden?’
‘Bij opa en oma verveel ik me altijd’
‘Maar hier verveel je je toch ook.’
Er was geen speld tussen te krijgen, maar het maakte geen indruk. Alex zat er bij als een zoutzak.
‘Stel jij eens wat voor?’ opperde hij.
‘Ik weet niks.’
‘Als je niks weet dan moet je me maar eens vertellen wat je niet wilt.’ Het was een trucje dat hij de laatste tijd vaker toepaste.
‘Dat weet ik ook niet,’zei de jongen sullig.
‘Wil je dan soms samen met mij afwassen?
‘Ben je gek geworden, pap’
‘Zie je wel dat je iets weet dat je niet wilt!’
Er kon een klein lachje af.
‘Wat wil je nog meer niet?’
‘Ik wil niet met jullie naar het museum’
‘Ha fijn, prima…niet naar het museum. Goed zo,je gaat vooruit’
De lach van Alex werd iets breder.
‘Zal ik dan een stukje fluit voor je spelen?’
Alex stopte zijn handen in zijn oren en trok een gezicht alsof hij iets heel vies proefde.’
‘Ik hoef deze belediging van jou niet te nemen, zoon. Kom,ik daag je uit voor een duel.’
Hij pakte een lepel uit de bestekla en ging in de vechthouding staan.
‘Toe, jij ook,’ zei hij tegen zijn zoon die hem verdwaasd stond aan te staren.
Ze begonnen te stoeien. Hij liet zich door Alex tegen de grond werken. Met een akelig geluid blies hij de laatste adem uit. Reeds overleden opende hij opnieuw zijn ogen en zei:
‘Ik ga even fietsen, kom je mee?’
Nog voor hij opgestaan was, was Alex de kamer uitgerend om zijn fiets te halen.
xs4all.nlGeplaatst in de categorie: kinderen
jongen
167
Geef je reactie op deze inzending: