Verhalen

Olifant en muis; een vervolg verhaal;deel 2: Oude blouse

‘Ik heb je effe nodig,’ zei Muis. Olifant keek verstoord op van zijn computer.
‘Ik wil je wat laten zien,’ Muis rende weg.
Even later stond ze weer in de kamer. Ze had een glimmende blouse aan met opgedrukte rozen.
‘Hoe vind je hem?’
‘Mm,’ zei Olifant. Ik moet er wel aan wennen. Niet gek hoor.’
‘Ik weet het ook nog niet,’ zei Muis,‘Ik heb ook nog een zwarte blouse gekocht. Wacht effe.’
Ze liep de kamer uit en kwam terug met een fladdergeval. De flappen van de blouse vielen over haar armen. Ze leek wel een zoetwatervogel.
‘Deze vind ik heel mooi,’zei Muis.
‘Ja,’ hij is aardig zei Olifant.
‘Jij vindt hem niet zo mooi hè?’
‘Ach, hij gaat best. Hij is wel feestelijk.’
‘Ik weet het nog niet,' zei Muis. 'Ik moet er nog over nadenken. Ik heb wel die oude blouse. Die is heel netjes maar die heb ik al zo vaak aangehad.’
De hele week al was Muis bezig met de kleren voor de trouwerij. Ze was al twee maal de stad in geweest. Haar nichtje ging trouwen en zij was als enige van de familie uitgenodigd. Ze was er heel erg opgewonden van.
‘Mijn hoofd loopt om,’ klaagde ze, ‘Ik zal blij zijn als het achter de rug is. Ik moet nog een ketting hebben, maar daar ga ik morgen wel voor op zoek. Dank je wel dat je even mee hebt willen denken.’
Olifant was vertederd.
Twee minuten later voelde hij twee kleine handjes op zijn hoofd.
‘Kijk eens,' zei Muis.
Olifant draaide zich om.
Muis stond voor hem in een zwarte blouse.
‘Ja,’zei hij, ‘dit is leuk. Dit kan prima.’
‘Dit is mij oude blouse,’zei Muis, ‘ik dacht dat hij helemaal versleten zou zijn, maar hij valt nog best mee.
‘doet ze aan,’zei ze en vrolijk liep ze de kamer uit.