Reisimpressie (2)
Ik was in Israël beland, in de Golan hoogvlakte zweefden de gieren door de lucht en we bezochten in een verre uithoek een oud-Joods gebedshuis, waar we een antieke gebedsrol bewonderden. Overal stonden bordjes die mijnengevaar aanduiden. We bezochten Nimrod Castle, daar had een kasteel van de befaamde kruisvaarders gestaan. Er stond natuurlijk een roomse kerk op de Berg der Zaligsprekingen, die lui eigenen zich ook alles toe. Ik vond het uitzicht op het Meer van Tiberias het mooiste, van de Petrusvis vol graten vond ik de citroensap het lekkerste. Volgens mij zijn die beesten behoorlijk ten nadele gemuteerd. De vroegere bidplaats voor de god Pan boeide me weer wel, de nis is nog duidelijk zichtbaar. In Korazim staat een zeer oude olijfpers, ik vroeg me af hoe ze die ronde steen in beweging kregen. Pan was Grieks, een Grieks sterrenbeeld in de synagoge, tja, zo heb je overal voorgangers. Bij een bad te Korazim zag ik tientallen naakte vrouwen elkaar teder helpend met het schoonmaakritueel. Ik wilde me al bijna ontkleden en mijn visioen induiken. De sabra-vruchten vond ik ook erg bijzonder, vooral omdat er lekkere likeur van gemaakt werd, een soort cactus met grote rode cilinders. Er was een hete waterbron, Romeins overblijfsel, waar de stoom vanaf blies. Ik zag lang de kade een replica-schip liggen van Jezus en zijn mannen, maar wij gingen met een motorboot het meer op, heilig water weet je wel, er was een regenboog te zien. 's Avonds dronk ik Deense biertjes tussen de Israëlische militairen en een jongeman, eveneens dichter, schreef mijn naam in het Hebreeuws op een servetje. Toen we Jericho naderden, moest ik vreselijk nodig naar het toilet, de hele tijd langs de Gazastrook kon het niet, te gevaarlijk, dus ik rende naar een bewaker toe, schreeuwde: 'Toilet! Toilet!' en hij schrok ook, gebaarde van die kant op en even later leek ik wel een uur gepiest te hebben, zodat de muren van Jericho alsnog instortten. Ik hab daarna een soort gedaanteverandering gehad, ik wist een tijd niet meer wie ik was, ik kon me niet bewegen, sprak nauwelijks, ik werd daar een andere persoonlijkheid of ik herleefde een dramatische incarnatie, ik was eerder in Jericho geweest, daar was ik van overtuigd. In een hysopfabriek naast de berg Tabor kocht ik een paar zakjes, ik heb dat geloof ik nog allemaal op zitten eten ook. Nazareth leek me een troosteloze stad, waar we gelukkig alleen doorheen reden, hier was Jezus dus echt geboren en niet in Bethlehem, zoals geschiedvervalsers beweren. Op de berg Tabor was Jezus ook al geweest, mijn hemel zeg, hij heeft z'n sporen wel nagelaten, uitgekiend en visionair. In Capernaüm staan de resten van Petrus' huis en ook daar heeft Jezus in een huis gewoond, getimmerd waarschijnlijk. 'Komt allen tot Mij en Ik zal u vissers van mensen maken.' (Mattheüs) Dat deden zij direct, wat ik me wel kon voorstellen, gezien de kwaliteit van die Tiberiasvissen, tjongejonge zeg. Ik bleef maar witte wijn bestellen en als een kettingroker Cameltjes aansteken. Dolmens waren een soort hunnebedden op de Golanhoogvlakte, net als op de Paaseilanden geloof ik, toch leuk om te weten dat onze wereldwijde voorouders als hobby stenen slepen hadden, hoe ze dat deden zal me even een worst zijn. De Gamla-waterval is een van de mooiste natuurelementen, die ik in mijn leven gezien heb, het was even doorwandelen, maar de beloning is zielsverrukkend. 'Wie in Mij gelooft, gelijk de Schrift zegt, stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien.' (Johannes) Zie je wel dat Jezus ook bij die waterval heeft staan mijmeren, dat hij zijn visies gewoon uit die prachtige natuur pikte, een beetje handig combineren et voila! Er was daar ergens een Joodse gedenkplek, waar ooit 5000 Joden zich van de rotsen gestort hebben om maar niet in handen van de Romeinen te vallen, ook daar dacht ik een reïncarnatieplek te hebben gevonden, omdat ik in een vroege kinderdroom altijd angstig naar beneden stortte. Bij de Dode Zee was een Japanse invasie gaande, het wemelde van deze Aziatische schoonheden, wiens ingetogenheid mijn eerbied heeft. Ik heb het modderritueel (voor drie shekeltjes) ook ondergaan en ik heb ook gedreven als een gewichtsloze kurk in dat magische water, zou Hij hier misschien op het water gelopen hebben? Toen met de kabelbaan omhoog omringd door talloze, luidruchtige Amerikanen, Massada verkennen, ooit de vesting van koning Herodes, nou, geen gekke plek, incluis zwembad en sauna, enkele pakhuizen, een koel bad met fresco's erboven, drie verdiepingen terrassen in zijn noordelijk paleis, een villa, een westerlijk paleis ect., maar ja, de romeinse vijanden wisten hem met een stormram te veroveren en het tragedie was compleet. Via het oostelijk slangenpad te voet terug, een historische belevenis, want zovelen voor ons, ook de koninklijke Herodes-familie. Adembenemende hoogten overigens, ik mag hopen dat ze voldoende wijn hadden. Ooit van de Mona Lisa van Israël gehoord? Ik denk van niet, wel, die ligt in Tel Hazor en het betreft een fresco met een onweerstaanbare beauty, een oosters fluïdum van betoverend mysterie. Eerder in Akko bezochten we een plaats voor karavanen, waar de dieren onder sliepen en de mensen boven, heel indrukwekkend (Khan el-Umdan), waar ik twee hondjes met elkaar de liefde zag bedrijven. Er was in Akko ook een overgebleven kruisvaardersvesting, ik kon de geur van hun riddergewaden nog ruiken, duiven fladderden voor een hoog rond raam. In de haven beukte de zee tegen de stenen. Ik hoorde daar uit een muziektent zulke mooie muziek, kocht een cassette van Ofra Haza (Kyria), een godinnenstem, voor zo'n gepassioneerde sirene geef ik als het moet mijn leven, die zingt zelfs mooier dan de Keltische Sinéad O 'Connor. Ik zag Druzen, een volkje apart, zoals bij ons woonwagenbewoners. In Haifa zag ik het heiligdom van Baha'i, met de graftombe van de stichter, alles kwam wel heel erg dichtbij, waar ik vroeger dit voor onmogelijk achtte.
Geplaatst in de categorie: reizen
Reisimpressie (2)
296
Geef je reactie op deze inzending: