Meeting (pilot)

De bespreking was afgelopen en we liepen naar de garage.
Josien rekte zich kreunend uit. ‘Wat een stel zeikerds.’
Ik grijnsde. ‘Nou, jij hebt je anders ook kranig geweerd.’
‘Ja, een mens moet wat terug doen. Maar we hebben onze zin gekregen. Trek in een borrel?’
‘Goed idee.’
De Sigaar is onze stamkroeg. We zijn er bekend en ze gaan niet zeuren als we even niet zo veel drinken. Dat wordt ook ruimschoots gecompenseerd op andere avonden. Ik ben daar meermalen zeer beschonken uitgekomen.
Er was aan de achterste lange tafel op de hoek nog net plaats voor ons tweeën. Johan -de eigenaar- stak twee vingers op. Josien knikte. Twee dubbel gebeide.
We dronken elkaar genietend toe. ‘Môgge.’ Een erfenis uit onze studententijd. Voor “proost” werd je geëxcommuniceerd.
‘Heb je haast, Erik?’
‘Nee. Er is niemand die op me wacht. En slapen kan een mens altijd nog. Hoezo?’
‘Nee, niks. Een losse gedachte. Lamaar.’
Ik ging er niet op door. Het was haar manier om een punt op te brengen dat haar bezighield. We gingen over op de koetjes en de kalfjes. Maar ze bleef schuifelen.
Ik besloot de knoop maar even door te hakken.
’Nou, zeg het nou maar, dan kunnen we tenminste rustig drinken.’
Ze grinnikte. ‘Straks. Ik moet zelf nog even de boel op orde brengen. Wat vind jij trouwens van Mary?’ Een nieuwe figuur in de company.
Ik had even moeite de jenever onder controle te houden. ‘Mary?’
‘Ja, dat zei ik toch.’
‘Jawel, maar ik bedoel, in welk opzicht.’
‘Wat je maar opvalt aan haar.’
‘Even los van borst en bil?’ Mary is in beide opzichten liberaal bedeeld.
‘Wat je maar als kenmerkend ziet aan haar.’
‘Slim. Handig. Geen intellectueel maar doelmatig.’
Josien knikte ongeduldig. ‘Ik bedoel als vrouwmens.’
Daar kon ik weer alle kanten mee uit. OK, vooruit dan maar. Mir nichts dir nichts. Ik kon altijd nog naar de concurrentie.
‘Slim en lekker wijf.’ Hoppetee.
‘Sexy?’
‘Niet bijzonder.’
‘Dus jij zou niet met ‘r...’ Ze liet de zin wegebben.
‘Voor geen goud.’
‘Letterlijk niet?’
‘Nou ja, bij wijze van spreken... Voor een goed doel doe ik alles. Maar de persona doet me in dat opzicht weinig.’
Ze grinnikte. ‘Goed doel. Spijker op zijn kop, jochie. Daar zit je aan vast.’
‘Huh?’
Ze stak nog twee vingers naar Johan op, met nog een duim. Dat betekende een schotel worst en kaas.
Ik schudde mijn hoofd. ‘Je bent me iets te rommelig. What’s the issue.’
‘Spying.’
‘Wie. Zij?’
Ze knikte. ‘Denk ik.’
In ons metier hebben we scherpe concurrentie die geen middel onbeproefd laat om je buiten spel te zetten.
‘Dat zul je me iets nauwkeuriger moeten briefen. Bijvoorbeeld waarom ik en geen beroepsman.’
‘Heb jij nooit gezien hoe ze naar je kijkt?’
Daar moet je vrouw voor zijn om zo iets te zien. Als ik buiten kantoor over haar zou vallen, zou ik nog niet weten wie ze was. Maar als ik me haar even voor de geest haalde .... tja. Bloedlink. Levensgevaarlijk zelfs. Maar waarom leeft een mens. Alleen maar om een natuurlijke ontwikkeling van de soort. En ik had kip noch kraai.
‘Goed, laten we het idee even verder uitdiepen. Om te beginnen, what’s in it for me.’
Ze gierde. ‘Zo, nou ken ik je weer. Eerst de beloning.’ Ze zweeg even. ‘Partnerschap.’
Ah. Multi-interpretabel. Link. Even laten rusten.
‘Einddoel?’
‘Eliminatie.’
Ook weer voor discussie vatbaar.
‘Ja, meis, hier moet ik nog wel even over denken.’
‘Hoe?’
‘Risico-analyse.’
‘Doen we samen. Ik heb wel wat materiaal.’
‘Arbeidsvoorwaarden.’
‘Door jou te bepalen. Einddoel is overleven van de company. Althans, er zijn nog wel sub-doelen maar die komen later wel aan de orde, als we het over de move als zodanig maar eens zijn.’
Ik knikte. Ze hield het glaasje omhoog. ‘Deal?’
Ik hief het mijne. ‘Deal.’
‘Gelukkig. Dan is dat geregeld.’ Ze haalde diep adem hetgeen haar cleavage geen kwaad deed.