Risicoberoep
Sinds Benny Vrolijk zijn pandje aan de Oudezijds Voorburgwal heeft betrokken, is er een berg van rust over hem heen gevallen. Angela, zijn ex-vriendin, gebruikte ook wel eens wat wiet. 'Ik ben niet zo braaf als ik eruit zie, dombo, kom hier, dan bijt ik in je nek!'. Benny herinnerde het zich nog als de dag van gisteren en het is dan ook enkele maanden grote vreugde geweest, maar nadat Angela uit zijn medicijnenvoorraad had gestolen en hij haar na een zelfdodingspoging in het ziekenhuis had opgezocht, heeft hij besloten dat een relatie met haar geen goede zaak is, wat ze direct accepteerde, mits ze bij hem in behandeling mocht, wat hij al helemaal geen goed idee vond, maar omdat hij haar niet volledig wilde afstoten, ging hij akkoord, zij het met één gesprek in de drie weken. De bel gaat. 'Daar zal je haar hebben!', denkt hij. Hij glijdt bijna van de trap en inderdaad, het is Angela, een beetje bleek, maar verder opgewekt als altijd. 'Kom maar verder naar de achterkamer!', zegt hij, 'daar is het het stilste en kunnen we ongestoord praten'. 'Vind je me niet aantrekkelijk meer?', vraagt zij. 'Hoezo? Je komt toch hopelijk wel alleen voor een therapeutisch gesprek van psychiater tot patiënt, want anders kun je echt beter gaan!' 'Heb je al veel patiënten, boze Benny?' 'Ik ben niet boos op je en nee, je bent de eerste en er komen er deze week nog drie op bezoek' 'Spannend, joh, hebben ze ook namen of komen ze van buiten ons heelal?' 'Je weet dat ik vertrouwelijke informatie niet mag prijsgeven en dat zal ik dan ook niet doen!'.
Terwijl Angela in een doorzitbank ploft, schenkt hij haar een kop koffie in en presenteert hij haar een bananesoes. 'Héérlijk!', zegt ze, terwijl de slagroom langs haar lippen glijdt, wat ze heel geil oplikt met het puntje van haar tong. Benny ziet het wel, maar hij begint meteen met enkele vragen. 'Waarom heb je een einde aan je leven willen maken, terwijl je zoveel plezier beleefde, onder anderen met mij?' 'Begin je altijd met zo'n rechttoe-rechtuit-vraag? Is het niet erg genoeg dat ik vanuit mijn geestesbeneveling tot zo'n walgelijke daad kon komen?' 'Je bedoelt dat je onder invloed stond van de hasj en dat je buiten westen maar een greep in mijn slaappillenvoorraad hebt gedaan?' 'Precies, meneer de professor, secuur gesproken!' 'Maar Angela, wat is er met je gebeurd, dat je onbewuste hiertoe in staat is?' 'Maar Benny, lieverd, dat is nu juist aan jou om dat uit te zoeken!' 'Dat begrijp ik, Freud zei al 'Als ik wist wat mij mankeert, dan ben ik genezen!' en dus gaan we langzaamaan proberen de vastgeroeste beschermingsdeksel van je traumatische verleden te openen' 'Doet dat zeer, dokter?' 'Reken maar!' 'Zal ik dan maar gelijk vertellen dat mijn vader me mishandelde als ik niet deed wat hij wilde en dat een neef sexuele spelletjes met me deed, terwijl ik uit angst mij niet durfde verzetten?' 'Rustig aan, meisje, we beginnen bij het begin' 'Nou, mijn moeder heeft mij in allerlei bewoordingen verrot gescholden, omdat ze mijn 'leugens' over mijn vader niet geloofde en sinds mijn zeventiende woonde ik op kamers, na veel incapabele gesprekken bij Jeugdzorg, waar trouwens een lesbische hulpverleenster was, die me in het toilet heeft aangerand, net als die priester met zijn kwijlende tuitlippen' 'Ben je eerder onder behandeling geweest?' 'Ja, bij een ex-tandarts, die zijn roeping was misgelopen, waardoor hij wel de gaten in mijn pijnlijke verleden wist bloot te leggen, maar niet wist hoe hij die moest vullen met nieuw leven' 'Ben je lang bij hem onder behandeling geweest?' 'Nee, een paar maanden, toen bleek dat i de pijp was uitgegaan, klaarblijkelijk vermoord door één van zijn patiënten!' 'Hebben ze de moordenaar opgepakt?' 'Ik geloof van niet' 'Was jij het?' 'Kom zeg, Benny, nu ga je echt te ver hoor, wat is dat nu voor droge kutvraag?' 'Wind je niet op, zo werk ik nu eenmaal, blijf gewoon eerlijk antwoorden' 'Heb je ooit een diagnose gekregen?' 'Paranoide schizofrenie! althans dat beweerde die oetlul bij de crisisopvang' 'Was 'oetlul' misschien een gediplomeerd psychiater net als ik?' 'Ja, ik geloof het van wel, maar hij stonk uit zijn bek, niet te filmen!' 'Heb je jezelf eerder extreem willen verdoven, zodanig, dat je leven in gevaar kwam?' 'Even denken, ja, toen mijn vader me in de kelder opsloot, toen ja, daar stond zijn drankvoorraad en hoewel ik jenever goor spul vond, heb ik er bijna een hele fles van leeggedronken' 'Wat was er dan gebeurd, dat je zo zelfdestructief was?' 'Hij had verdomme met zijn gore tengels van mij af moeten blijven!' 'Wie? Je vader?' 'Nee man, die perverse neef van mij, die om de zoveel tijd met zijn vrome ouders langskwam en dan greep hij me achter in de tuin bij mijn polsen, smeet me op de grond, uit het zicht van iedereen, betastte mijn prille borsten en deed dat, je weet wel, tussen mijn benen en...' Angela brak in tranen uit en Benny liet haar in zijn armen uithuilen.
'Mag ik even naar de wc?', vroeg ze bedeesd. 'Natuurlijk, dat hoef je toch niet te vragen!'. Ze nam bijna onopvallend haar lederen handtasje mee en na iets van vijf minuten kwam ze terug. 'Gaat het weer een beetje?', vroeg Benny. 'O, ja hoor!'. Benny rook duidelijk de geur van wiet, maar hij wilde niet betuttelend doen. 'Nou, Angela, dat was al een hele doorbraak en ik zie je over drie weken weer, is dat okay?' 'Néé, koele kikker, dat is niet okay!' en terwijl ze dat schreeuwt haalt ze een pistool uit haar handtas en ze schiet wel vijf keer op de zeer verbaasde Benny. 'Jij bent net zo'n klootzak als mijn neef!', gromt ze, 'en net zo nieuwsgierig als die botte ex-tandarts!'.
Geplaatst in de categorie: psychologie
Risicoberoep
296
Geef je reactie op deze inzending: