Uit de kast
Tegenwoordig is het heel normaal dat je ‘uit de kast komt’. Wat zeg ik ‘normaal’? Nee, het is mode. Zo heb je mannen die uit de kast komen omdat ze homo zijn en vrouwen die op leden van hetzelfde geslacht vallen. Maar er zijn ook mensen die heel anders uit de kast komen. Dat doet mij denken aan een koppel. Hier volgt hun verhaal.
Met een grote klap sloeg hij de wekker uit die naast hem op het nachtkastje stond. Kreunend draaide Cor zich om en trok de deken over zijn hoofd. Pas uren later schrok hij wakker van de zon die door de halfopen gordijnen scheen.
‘Hoe laat is het?’, mompelde hij. Hij graaide naar zijn bril die op het nachtkastje lag.
‘Wat? Elf uur!’ schreeuwde hij uit en stormde de trap af. Struikelend over zijn schoenen en andere troep bereikte hij de keuken. Snel zocht hij iets eetbaars in de koelkast. Hij vond een stuk afgekloven pizza en een omgekruld stuk kaas. M.opperend smeet hij de koelkast dicht en snelde naar de douche. Om tien uur zou hij bij Jolien zijn, die nu vast ijsberend door het huis liep.
Jolien was kunstenares en hij bewonderde haar werk. Ze had de pensioengerechtigde leeftijd bereikt en bracht haar dagen door achter de computer of in haar atelier. De koffie stond al ruim een uur klaar in haar gezellige keuken waar hier en daar kunstwerkjes van haar hingen.
Eindelijk ging de bel. Opgelucht dribbelde ze naar de voordeur. Even keek ze in de spiegel die in de gang hing. Haar hart sloeg over toen ze de deur open deed. Stiekem koesterde ze een hartstochtelijke liefde voor hem. Cor wist dat niet, hij viel niet op oudere vrouwen, maar gaf meer de voorkeur aan jonge blaadjes.
‘Kom verder’, begroette ze hem. ‘Wat ben je laat, ik heb de koffie al uren klaar’, zei ze lachend.
Cor verontschuldigde zich en nam plaats in de Oudhollandse woonkamer.
‘Koffie dan maar?’
‘Lekker, Jolien’. Hij kuchte wat en pakte zijn kopje dat nu voor hem op de tafel stond.
‘Heb je nog wat kunnen bereiken op de site?’, begon Jolien het gesprek.
‘Ja, ik heb een fraaie column geschreven’, antwoordde hij voldaan.
Samen deelden ze de hobby van het schrijven. Dat wil zeggen: Cor schreef en Jolien prees hem daarom of vulde hem aan. Van het uitdelen van tikken op het internet waren ze ook niet vies.
Jolien begon wat ongemakkelijk op haar stoel heen en weer te schuiven. Ze wou hem iets vragen, maar durfde het niet echt. Waar moest ze beginnen? Stamelend begon ze haar verhaal.
‘Lieve Cor, je weet dat ik je graag mag en dat ik schilder’. Het zweet brak haar uit en ze voelde haar hart bonzen alsof het eruit zou komen.
‘Ik wil je graag als naaktmodel’, floepte ze eruit.
Even leek hij geschrokken van haar vraag en keek naar de grond.
‘Het hoeft niet hoor, als je niet wilt’, sprak ze snel en bijna onverstaanbaar.
‘Vooruit, als jij het graag wilt. Nu meteen?’ bracht hij uit. Het liefst had ze uitgeroepen: ‘Ja, nu!’, maar ze hield zich in en zei ‘Wanneer jij maar wilt’.
Na een lange stilte kwam Cors antwoord: ‘Ik doe het’.
Opgelucht haalde ze adem en dacht opgewonden ‘Hoe zou zijn lichaam eruit zien? Net zo lekker als in mijn fantasie?’
Ze nam hem mee naar haar mooie atelier dat aan de huiskamer grensde. In de kamer stond een sofa waar je half op kon liggen. De perfecte houding voor een naaktportret.
Achter het kamerscherm kon Cor zich uitkleden. Een beetje verlegen liep hij naar de bank waar hij de positie innam die Jolien van hem verlangde.
Inmiddels had Jolien haar schort aangetrokken en begon te schilderen. Na een tijdje ontdekte Cor dat zij niks droeg onder haar schildersjas. Hij probeerde er zo min mogelijk aandacht aan te schenken, maar haar benen lokten hem steeds. Wat Cor niet wist was dat Jo – zoals hij haar vaak noemde - dit expres deed.
Erg gemakkelijk zat hij niet in deze houding. Daarom opperde hij om even te pauzeren.
‘Wat jij maar wilt, Cornelis’, zei ze gekscherend. Jolien reikte hem een badjas aan. Zij leek het niet koud te hebben in haar schamele kleding, want ze had de jas nog een beetje verder open gedaan. Haar borsten waren nu voor de helft zichtbaar. Stiekem fantaseerde ze over zijn naakte lichaam dat ze net had bewonderd. Cor, die net de badjas had aangetrokken, kreeg het toch wel erg warm van Jolien die nu al haar schaamte had laten varen. Zij liep nu de kamer rond met het schort dat alleen nog maar haar schouders en rug bedekte.
Samen dronken ze wat in de huiskamer. Jolien was naast hem gaan zitten, iets wat ze anders nooit deed. Plotseling voelde hij haar hand op zijn knie. Haar warme hand gleed steeds een stukje verder naar boven. Eigenlijk genoot Cor van deze aanraking en voor hij het in de gaten had zoende zij hem op zijn mond. Hij beantwoordde de kus en in een handomdraai belandden ze in een heftige vrijpartij.
Moe, maar voldaan trokken ze hun kleding weer aan en besloten het schilderij op een later tijdstip af te maken. Nog in de war van het avontuur stapte hij zijn auto in.
‘Ach, op een oude fiets moet je het leren’, dacht hij terwijl hij de motor startte.
Maanden gingen voorbij en hun liefde werd steeds heftiger. Jolien ontpopte zich als een ware meesteres en Cor volgde haar bevelen slaafs op. Op een dag besloten ze uit de kast te komen en lieten daarom een mooi verhaal publiceren over hun liefde.
Geplaatst in de categorie: humor
Humor
360
Geef je reactie op deze inzending: