Hij mocht een foto maken van haar blote kont

Mien was naar de huisarts geweest, ze had pijn in haar rug en voeten.
Toen ze weer thuis kwam, zei ze:
''Zeg ouwe, ik heb platvoeten en ik moet afvallen en hij heeft ook mijn borsten nagekeken, geen verdachte knobbeltjes. Toen moest ik in mijn blote kont gaan liggen, want hij wilde een strijkje afnemen.''

''Keek hij begeerlijk naar je?''
''Ik dacht het wel, want toen ik weer van die onderzoektafel afkwam, gaf hij mij een tik op mijn kont.''
''Dat zijn de goeie dokters, darling.''
Zij weer:
''Hij vond mij te dik en de bloeddruk was te hoog.''

''Je bent ook veel te dik darling en de Schepper heeft je zo gemaakt.''
''Jij met je schepper. Het zijn altijd de rijken die er bij Hem beter afkomen, ook bij overstromingen. Trouwens hoe kom jij aan die dikke pens?''
''Heineken, schat.''

Toen ze koffie zaten te drinken rinkelde de telefoon. Hij nam de hoorn van het toestel, en zei:
''Met Jansen.''
''Dag lieve schat, hier met de barones. Ik heb je hulp nodig. Kan jij fotograferen, want ik heb een foto van mijzelf nodig? Ik kreeg vanmorgen een brief van een graaf uit Engeland, met wie ik al een hele tijd correspondeer. Hij wil nu een foto van mij hebben. Van hem heb ik al een foto gekregen, een knappe gedistingeerde man met een grote snor en keurig in het pak. Ik ben het zat mijn leven verder te slijten zonder kerel. Ik ben niet van beton. Aan die butler van mij heb ik ook niets, altijd bezopen. Zeg schat wil je vanmiddag even langskomen en een foto van mij maken. Je borrel staat klaar. Kom je, doen hoor.''

''U kunt op mij rekenen mevrouw de barones, dat weet u toch. Zal ik tegen twee uur komen?''
''Prima beste kerel, tot straks dan.''
Mien:
''Wat moest dat wijf?''
''Ze vroeg of ik een foto van haar wilde maken, want ze schijnt een graaf in Engeland aan de haak te hebben geslagen en die wil een foto van haar hebben. Misschien krijg ik weer een fles jajem, dan zitten we weer gebeiteld, darling.''

Wouter meldde zich op het afgesproken uur bij de villa van de barones. De deur werd geopend door de hem bekende dienstbode, een jonge knappe vrouw met lang blond haar en weelderige vormen. Ze begroette hem zeer hartelijk en pakte hem zachtjes bij zijn hand en begeleidde hem door de lange gang en klopte op de deur van de slaapkamer.
''Binnen'', werd er geroepen.
De dienstbode opende de deur, en zei:
''Mevrouw, hier is de fotograaf.''

Hij mocht binnenkomen en hij keek zijn ogen uit, daar stond de barones voor een grote spiegel, helemaal naakt. Ze zag en nog knap uit voor haar leeftijd, ze was immers al boven de zestig.
''Hoe vind je me Wouter, zie ik er nog goed uit?''
Hij kreeg een warm gevoel en hoopte, dat ze hem geen kunstje flikte en hield zich stil.
De barones:
''Zeg schat, welke jurk zal ik aantrekken? Ik doe er niks onder, want dan lijk ik slanker.''
Hij keek naar een paar jurken die naast elkaar op het bed lagen. Hij wilde haar een plezier doen en koos de rode met het bloemmotief erin.

''Je hebt een goede smaak schat, geef die dan maar.''
Hij pakte de jurk en reikte die haar aan. Toen hij dichtbij haar stond rook hij een verleidelijke parfum. Ze trok de jurk aan, maar haar naakte borsten waren door de jurk heen duidelijk te zien. Zij zag het ook in de spiegel, en zei:
''Zou je mijn tieten op de foto kunnen zien, lieve schat?''
''Ik denk het wel, mevrouw. Ik weet niet of de graaf daar prijs op stelt.''

''Laat ik het maar beschaafd houden, geef mij even die rode bustehouder daar, wil je?''
Ze trok de jurk weer uit en deed de rode bustehouder op haar borsten.
''Doe jij van achter de bandjes even vast, schat?''
Attenoje, dacht hij, ook dat nog.
Hij pakte de bandjes en maakte die vast.
''Zit vast, mevrouw de barones.''
''Goed zo beste man, zeg doe mij een lol en kriebel even op mijn rug, want ik heb daar vreselijke jeuk.''

Hij werd onrustig en aarzelde.
''Niet zo bescheiden lieverd, we kennen elkaar toch al jaren en we hebben ook samen in bed gelegen al werd het niks.''
Ja, dat wist hij nog. Ze was toen stomdronken en wilde seks met hem, maar hij kon joepie niet overeind krijgen, waarna ze hem het bed uitschopte.

Wouter begon te kriebelen, zo hoog mogelijk op haar rug.
''Lager zeg ik je en neem mijn kont gelijk mee.''
Dat was te veel van het goeie en hij stopte ermee.
Ze draaide zich om, en riep:
''Hou maar op, want je bent net zo’n boerenkaffer als de rest van het dorp. Maak nou maar een foto. Ze pakte een fototoestel van het nachtkastje en reikte hem dat aan. Inmiddels had ze weer de rode jurk aangetrokken.
''Doe je best, boterzachte. Ik heb graag, dat je mij van de beste kant fotografeert.''

Hij was weer wat vrijer geworden, en zei:
''Dat gaat niet, mevrouw?''
''Wat gaat niet?''
''Daar zit u op, mevrouw.''
De barones weer:
''Wat ben jij een ondeugende jongen, zeg. Nou van mijn kont mag je ook een foto maken, voor eigen gebruik'', en meteen ging ze staan en trok haar jurk helemaal omhoog.
Hij deed het maar niet en dacht, wat zijn die rijke lui toch een stelletje schoften.

''Wat ben je toch een droogkloot man, met jou valt ook niets te versieren. Heb ik dan geen mooie kont. Ik neem het je niet kwalijk. Hier heb je vijftien euro en een fles jajem en doe de groeten aan Mien. Toen ze op een knopje drukte kwam de dienstbode weer en begeleidde hem naar de uitgang. Van haar had ik liever foto’s gemaakt, dacht hij.