Saint Patrick`s Day
Saint Patrick's Day is het Ierse Koningsdag. Met het verschil dat alles en iedereen groen is in plaats van oranje. En het zal regenen natuurlijk. Niet omdat het 17 maart is. Het regent in Ierland altijd. Daarom is het ook zo'n mooi groen land. Verhalen over groen bier en groene rivieren, dat feestje willen mijn maat en ik wel eens meemaken.
We lopen door de natte straten van Dublin. Overal proberen mensen prullaria te slijten. Een man staat met een trieste blik bij een doos voor zijn huis. Een vlag met de vrolijke driekleur steekt uit het karton. Ik voel armoede. Wellicht heeft hij vandaag een goede dag. Een forse vrouw probeert ons een bosje onkruid op te spelden. Bij nader inzien is het een plukje klavertjes. Symbool van Saint Patrick. We vinden een plekje in de bocht van een brede straat tussen de rest van het publiek. Het wachten is op de parade die spoedig voorbij zal trekken. De lucht is grijs. Er hangt een waas van miezerregen. Het zal de pret niet drukken. In de verte klinken de opgewekte klanken van de 'Uilleann pipes', de Ierse doedelzakken. Grote wagens met enorme koppen rijden door de straten. Zijn dit de landelijke politici? We begrijpen helaas de boodschap niet. Jonge danseresjes dansen tussen verklede mensen door. Jonge knapen fluiten op 'thin whistles', de fluitjes van een cent. Feestgangers met grote zwarte Guinnesshoeden, groene pruiken en Ierse vlaggen slenteren voorbij.
We gaan naar The Temple Bar, de bekendste pub van Dublin. Vandaag is het een gekkenhuis. De vaten zijn niet aan te slepen. Een barman heeft het zweet op zijn voorhoofd staan. Je kan er amper staan. We komen in een pub met een binnenplaats. Twee jongens duwen steeds 'sneaky' hun paraplu in het doorhangende regenscherm zodat voorbijgangers een volle plens water over zich heen krijgen. Binnen vreten het stuk van de kroeg en haar veroveraar elkaar helemaal op. Als dieren. Haar ogen tollen van geilheid. Of is het drank? Of allebei? Ze heeft zijn blouse al helemaal kapotgetrokken. Hij zit in haar slip. Zijn broek hangt op zijn knieën. Als ze even inhouden, roept een jongen teleurgesteld: 'Go on!'
Op het herentoilet staat het zeven rijen dik. De humor van de mannen vooraan: 'he's wanking at ya' of 'shut up, I try to fucking concentrate'. Plots zet iemand een 'traditional' in. Iedereen zingt mee. Een man of vijftig. Het galmt gigantisch. Alsof we in een voetbalstadion zitten. Heb het kippenvel op mijn rug.
We eten een lekker bordje Irish Stew. Met Guinness natuurlijk. De kroegentocht gaat verder. In een bar dancing kijken we onze ogen uit. Werkelijk iedereen is dronken. Jonge vrouwen die niet meer op hun benen kunnen staan, worden door iets frissere vriendinnen van de dansvloer gesleurd. Beschermen hen tegen nachten waar ze waarschijnlijk spijt van zouden krijgen.
Boven de rivier de 'Liffey' cirkelt een helikopter. Zijn zoeklicht gaat over het water. Dit belooft niet veel goeds. Omstanders hebben geen idee. De meesten kijken niet op of om. Staan ongeduldig in de rij om een club binnen te komen. Dat is pas echt belangrijk.
Na een tijdje sluiten wij ook maar aan in de rij. Mijn maat waarschuwt nog dat ik 'serieus' moet kijken. Het is al te laat. De uitsmijter wenkt dat ik er niet in kom. Schijnheilig vraag ik waarom. 'Too much alcohol' zegt hij broodnuchter.
Op de terugweg naar ons hotel zien we voor diverse pubs ambulances staan. Overal hoor je sirenes. Een straalbezopen jongen met bebloed hoofd loopt met iedereen ruzie te zoeken. Dublin mag morgen herstellen van een heftige nacht.
In de taxi naar het vliegveld vraag ik de chauffeur wat er nu toch gebeurd is in de rivier. Hij antwoordt dat er vier tieners zijn verdronken toen ze probeerden de overkant te halen. De alcohol was niet zo'n punt. Het was de kleding. Als kleren nat worden, krijg je een baksteeneffect. Er is dan geen houden meer aan.
Zie ook: http://www.reneturk.nl
Schrijver: René Turk, 7 april 2015
hotmail.comGeplaatst in de categorie: feest
feest
112
Geef je reactie op deze inzending: