SLAG OM SLINGER (2)

Het driemaal ‘cloppen’ ten teken dat er brand was uitgebroken. Nee, sirenes en alarmsystemen zouden nooit in staat zijn de goddelijke trillingen in zich te bergen en deze uit te laten gaan op de manier waarop wij dat door de eeuwen heen deden.
Of wat te denken van onze manier van tijdsaanduiding? Deze liet ooit een ons bezoekende Italiaan enthousiast uitroepen: ‘In Olanda, l’oracanta!’
In Holland zingt de tijd.

In Nederland begon ook na WO 11 de tijd weer te zingen, maar deze zou voor velen nooit meer hetzelfde klinken. Vijfenvijftig procent van onze zangers, waaronder ikzelf, overleefde slechts. En, waren onze dierbaren niet te vergelijken met de mensen die tegelijk met hen werden omgesmolten? Geroepen over te gaan in een nieuwe vorm door de bronzen stem van Het Onnoembare? Dat vroegen wij, de overlevenden en nazaten van tingshaw en rammelaar, singing bowl, cimbaal, rinkelbom en angelusklokje onszelf nog lange, lange tijd af. Ooit zouden onze kindskinderen ‘de carillons’ genoemd worden, hetgeen iets strijdlustigs en drie-musketier-achtigs had. Zoiets van niets, maar dan ook niets, zal ons ervan weerhouden de eeuwenlange traditie van onze voorvaderen voort te zetten. Goed, op onze manier, maar toch.

Biografie van deze schrijver

oorlog kerkklokken kerkklokken

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 1 stemmen 2.688