Zienderogen

Het is nog altijd geen voorjaar in de oude stad. Oudere mensen met eelt op de ellebogen dansen sierlijk op het letter-veld van de lokale held die zangles krijgt van de groenteboer die om de hoek woont. Hij koestert zijn ingewanden met culinaire lekkernijen door de plaatselijke bevolking gemaakt met liefde voor detail en zorg voor de toekomst. Hij voelt zich wel prettig tussen erudiete tradities en smaakvolle muziek die de engelen troost tijdens de regentijd.
Hij is dol op gebakjes en zacht gekookte peren, hij stopt ze graag in de doofpot want grootmoeder onder de theemuts is doof.
In zijn zelf gehaakte kleertjes speelt hij graag met de poppen van zijn stiefzuster. Straks gaat hij naar de film toe omdat hij in waanzin gelooft. Er draait weer een verhaal over mensen die genieten van het eten en hij geniet van de beelden die hem naar een andere wereld brengen. Eetzalen vol met lekkernijen en alles binnen handbereik.
Hij leeft daar met zijn knappe prinses in een groot kasteel achter de rivier. Ze hebben een eigen zwembad in een wereld waar hij zienderogen in gelooft.
Er wordt een grote eetzaal in orde gemaakt voor het grote feest dat gaan komen omdat zijn prinses met hem gaat trouwen. Hij heeft gevraagd of zijn tante mutsjes wil maken voor de kabouters die zijn uitgenodigd om te dansen voor deze belangrijke mensen. De kabouters zijn heel blij met de mutsen die zij krijgen van de tante van de toekomstige bruidegom. De tante moet heel erg haar best doen om alle mutsen op tijd af te krijgen. Er blijken steeds meer kabouters te komen die zich willen verpozen op het feest dat gaat plaatsvinden. De tante wordt zienderogen moe en is bang dat ze straks geen energie voor het feest meer overheeft. Ze heeft nu al driehonderd mutsjes gemaakt en ze voelt dat het einde nog altijd niet in zicht is.
Het is nog altijd geen voorjaar in de stad en tante is nog steeds bezig met mutsjes breien.

feest mutsjes mutsjes

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 341