Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Alles, voor een glimlach

Er zijn van die onderwerpen waar we zo min mogelijk over denken, dus praten al helemaal niet en toch is het een onderwerp dat niet bepaald ondergesneeuwd moet worden, omdat we er allemaal mee te maken hebben - of krijgen vroeg of laat…zo ook vandaag. Als er een goede bekende langskomt hebben we het over een eventuele begrafenis cq crematie, want opzetten, nee dat is geen optie. Wel hebben we het even over balsemen, en meer van die dingen die voorkomen als er iemand overlijdt, tja alles kan natuurlijk.
Reden van dit gesprek is namelijk dat ik erbij blijf: als mensen vinden dat ik een bloemetje verdien moeten ze dat niet meenemen naar een eventuele begrafenis of crematie, want vooral bij het laatste is het net alsof je door je geld heen moet, alle stukken verdwijnen op een speciaal veldje zodra de kist, met inhoud maar zonder bloemen, de oven in wordt geschoven! Zo zonde!

Wat me een beetje dwars zit is: stel nou dat je niet echt dood bent, want ook dat is een mogelijkheid natuurlijk, dat je niet meer ademt, je hart het even niet doet en zo en stel dan dat: je in een donkere la wordt gelegd..,niemand weet dat je nog in ‘t land der levenden bent? Nou zegt ze: dat is precies de reden dat ik ‘nee‘ heb ingevuld in het donorcodicil, want: ze hebben alleen wat aan je organen als die het nog doen, dus: ze houden je in leven, omdat de spullen die ze van je gebruiken kunnen, nog een soort van levend moeten zijn, toch?

Tja daar zit dus ook wat in en we lopen over naar de volgende episode, te weten: begraven of crematie en ik zeg, dat wordt dan een technisch gebeuren natuurlijk? Hoezo zegt ze en ik leg uit: dan blijf je thuis, mogen mensen afscheid komen nemen gedag komen zeggen en als het moment daar is: ga je de deur uit, alleen, met achterlaten van alles, om niet meer terug te komen natuurlijk want je wordt uitgezwaaid…dat dus?

Ze kijkt me verbaasd aan en zegt: hoe ga je dan weg en meteen erachteraan, dat kan dus op paard en wagen, of per grote wagen, tja dat kan, waarop eega zegt: een bakfiets kan ook, na een schaterlach zeg ik: eureka: een fiets van Cool Blue, want die doen 'alles voor een glimlach'!

... Alles voor een glimlach… ...

Schrijver: An Terlouw, 7 september 2021


Geplaatst in de categorie: overlijden

3.7 met 3 stemmen 373



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)