Verhalen

Ik kijk niet meer!

Nee, ik staak, ik stop ermee en ben er klaar mee! Ik kijk niet meer, ervan uitgaande dat ik de keren ervoor wel keek dan? Maar de maat is meer dan vol, overvol, bomvol ook nog! Elk intelligent figuur weet nu dus echt wel dat er een pandemie is, dat we van de ene de tweede, derde , vierde en ga zo maar door- golf in duvelen, inmiddels is tsunami nummer zes aan de beurt, jawel! Komen er net zoveel namen door de ether als er orkanen over de wereld worden gestuurd, elke orkaan een naam: elke golf dus ook! Nee, ik kijk niet naar de glimmende mensen die ons laten weten de afstand van anderhalve meter ‘ weer ‘ te hanteren, zinloos want dat deed ik al, net als de kapjes die worden nog immer gebruikt, niet dezelfde natuurlijk maar gewoon een kapje op bij winkel bezoeken.

Mark en Hugo komen weer in beeld vanavond, zelfs als je het geluid uit zet wordt je er niet blij van want wat me nou het meeste dwars zit is: geen formatie, dat lukt ze niet, ze kunnen niet samen werken, de- missionair en wel, komen ze nu zeggen dat we, net als bij Monopoly, terug zijn bij af! U mag niet langs start dus niks extra: de talloze liedjes van herhaling komen de strot uit, net als de meest voorkomende berichten die ons worden toebedeeld en geloof me, ik neem het hele gebeuren serieus, maar de poppenkast die telkens weer voor tv moet worden opgevoerd, daar zakt mijn broek van af en niet alleen de mijne!

Ik kijk wel naar Jinek, die doet nog iets zinnigs en op een leuke manier ook nog, zonder glimlachende acties die echt niet meer kunnen! Aan wie we deze narigheid te danken hebben, ik weet het niet meer, maar ben boos genoeg om te zeggen: wanneer je een standpunt inneemt, doe dat dan nooit ten koste van anderen! Want zo: blijven die glimsniffels terugkomen, daar wordt een mens totaal niet blij van..,

... Geen conferentie ...

Schrijver: An Terlouw, 2 november 2021