JOSJE 2

De man liep weer eens over het pad langs de bosrand. En het toeval wil dat toen hij weer bijna bij die onoverzichtelijke bocht arriveerde, de vrouw met Josje de St Bernard kwam aan lopen.
Dit keer was Josje aangelijnd en kwispelstaartend kwam Josje hem tegemoet, de vrouw enigszins half meesleurend. Josje bleef keurig bij hem staan en liet zich over z’n kop aaien en likte z’n hand.
‘Het spijt me nog van de vorige keer, m’n excuses daarvoor,’ zei de vrouw, zoals u ziet heb ik hem nu vroegtijdig aangelijnd. Dat had ik natuurlijk de vorige keer ook moeten doen. Maar ja, door ervaring leer je.’
‘Ik snap het mevrouw, maar ik heb het u al lang vergeven.’
‘Weet u ik laat Josje aan het begin van het pad los, waar je het gehele pad kunt overzien – hij vindt het zo geweldig mooi. Het is dan net een kind dat zich helemaal in z’n kind zijn verliest. Josje is dan ook even helemaal hond, hij snuffelt en rent af en toe een stuk vooruit en ren net zo hard weer op mij toe. Je ziet dat dier zo blij zijn als een kind.’
‘Ik weet het mevrouw, ik heb jarenlang ook honden gehad, maar gezien mijn leeftijd en gezondheid kan het eigenlijk niet meer.’
‘Gelukkig meneer, dat u ook een liefhebber bent. Ik wantrouw altijd een beetje mensen die niets om huisdieren geven. Mensen die daar niet gevoelig voor zijn. Dat zijn misschien mensen die ook ten opzichte van mensen gevoelloos zijn.’
‘Ik begrijp en herken wat u bedoelt mevrouw.’
‘Weet u, mijn partner is drie jaar geleden overleden, maar Josje is nu mijn maatje – hij waakt over mij, troost mij en verliest me geen moment uit het oog. Trekt mij net zo snel uit een dip, als net aan de lijn. Daarnaast wat ik u al eerder vertelde – die uitbundige speelsheid en dat genieten door hem van z’n hondzijn dat is zo mooi. Hetzelfde wat een kind vaak uitstraalt.’
‘Ik snap wat u bedoelt mevrouw.’

‘Weet u meneer, die hond maakt mij soms zo gelukkig en blij en verzacht het verlies van m’n partner.’
‘Ik weet het mevrouw – ik mis ze ook zo erg.

hond trouw maatje bosrand

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.2 met 4 stemmen 122