Een link mini plekje
Er zat een plekje, een klein bruin plekje op m’n voorhoofd en normaal denk je - als je zo’n plekje ziet - ach: het is maar een klein plekje dus laat zitten! Maar, op een goed moment besluit dat plekje open te springen en dat is dan een vervelend plekje, omdat je op moet letten dat er geen bloed of ander vocht over je gezicht loopt. Zo’n plekje dus, waarvan je niet weet wat het is en nog minder weet- wanneer het besluit open te springen? Zo’n klein plekje dat je denkt: wat moet je ermee?
Nou niks dus, tot de huisarts een poosje terug zegt: ga jij maar met dat plekje naar het ziekenhuis want daar weten ze wel van wanten, met dat kleine plekje… En zo wordt er dus een afspraak gemaakt bij de plekjes-dokter oftewel de dermatoloog! Die pakt er een spannend vergrootglas bij ( kun je nagaan hoe groot het was) en zegt: tja, dit is dus huidkanker!
Die zag ik vanwege eerdere rare plekjes wel aankomen dus erg schrikken deed ik niet. Het moet weg zegt ze en er wordt een afspraak gemaakt om het mini plekje weg te laten halen! Dat was dus vanmorgen, als ik (te vroeg zoals altijd) aankom, blijkt een andere patiënt niet op tijd te zijn en mag ik gelijk mee naar binnen, hoeveel geluk kan een mens hebben?
Of ik op de tafel wil gaan liggen en nadat ik wat vragen heb beantwoord, spuit de arts er verdoving in, in dat heel kleine plekje, jawel! Ik denk dan nog: tjonge verdoving voor dat mini plekje? Ik hoor dingen als: de dokter gaat nu snijden, voelt u iets? Nee hoor ik voel niks, dan: de arts gaat nu de kleine adertjes dichtbranden, dus als u iets raars voelt? Nee hoor, ik voel niks het gaat prima en met verhalen over en weer zeg ik: had U dit niet gewoon een soort van ‘kunnen schrapen?’ Nou zegt de arts, daar is het te groot voor? Huh? Te groot?
Ik lig onder een afdekgebeuren en zie dus niks, dus zegt ze, ik zal het zo laten zien! Dan komen er hechtingen aan te pas, ja echt waar, ik weet niet hoeveel! Dan sluiten ze de boel af met een heus drukverband, het zit over m’n halve voorhoofd ook nog! Ik krijg instructies mee voor thuis, niet bukken, ik zal een blauw oog krijgen enz. enz. Dan laat de arts me zien wat er is weggehaald. Jemig, die zag ik niet aankomen want dat heel kleine plekje dat voor mij zichtbaar was, was in werkelijkheid een plek in de rondte van meer dan 1 centimeter!
Daar schrok ik toch wel van en de arts zei, toen ik vroeg of ik niet te snel was gekomen, nou mevrouw, als iedereen nou met zo’n plekje, waarvan ze denken dat het niets is, gewoon komen controleren, kunnen we heel veel gevallen in de kiem smoren!
En daar zit ik dan. Een gewaarschuwd mens is altijd beter voorbereid! Met een blad vol instructies en een volgende afspraak verlaat ik de poli! In de wachtkamer zit de persoon die voor mij was maar te laat binnen kwam!
... Moraal: laat rare plekjes altijd nakijken! ...
Schrijver: An Terlouw, 1 augustus 2022
casema.nlGeplaatst in de categorie: ziekte
plekje
465
Geef je reactie op deze inzending:
Laat jouw verhaal maar aan heel wat mensen met een "ogenschijnlijk raar plekje" zien dat je er op tijd naar moet laten kijken, al kan het ook volkomen onschuldig lijken.