De jokkebrok van Bredevoort

Pastoor Flip Wip van de zieltogende parochie van de Sint Georgiuskerk aan de Kerkstraat 16 in Bredevoort zit tandenknarsend in de voorkamer van zijn pastorie, terwijl er op de deur geklopt wordt. De hulppastoor Lulof de lange komt binnen met twee glazen rode wijn, waarvan hij er de helft overheen morst. 'Dwaze bibberaar, moet je nou toch eens kijken wat je doet!', maant Flip hem, 'neem voortaan gewoon de fles mee, wil je?'. 'So-sorry, eerwaarde, ik za-zal het dadelijk opruimen!', stamelt Lulof, die de halfvolle glazen neerzet en rechtsomkeert wil maken, maar Flip pakt hem bij de onderarm en zegt: 'Ga eerst nu maar eens gauw zitten, brokkenmaker! Wat ik jou nu ga vertellen gaat niet alleen jou aan, maar treft ook mij en zelfs onze hele parochie, nou ja, wat daar dan van overgebleven is!', zegt Flip, die zonder aarzelen beide halve glazen met wijn leegdrinkt. 'Nou heeft u toch nog gewoon een heel glas wijn!', zegt Lulof triomfantelijk. 'Lulof, grote slimmerik en ondeugende schavuit, ik heb hier een anonieme brief voor mij liggen, waarin wordt beweerd, dat jij tijdens de orgellessen, die jij geeft, onder de zomerrokken van de leerlingen probeert te kijken en wel zodanig, dat het zelfs koster Wessel Trompetter is opgevallen! De brief gaat verder, zo zou jij vooral toeslaan, wanneer de jongedames de trap naar het orgel omhoog gaan. Het komt geregeld voor, dat jij dan snel aan de andere kant van de trap gaat staan, aan de onderkant, waarbij jij zelfs zonder enige schaamte een kleine verrekijker tevoorschijn haalt, waarmee jij jouw gluurwerk optimaliseert. Het maakt jou kennelijk niet uit, dat jouw drie leerlingen getrouwd zijn, maar het lijkt er wel verduveld veel op, dat die dames tegen hun kerels geklapt hebben en dat deze brief van één van die kerels is, mogelijk zelfs van alle drie de heren en heeft één het geschreven. Ik waarschuw jou met klem, ouwe voyeur, kap met die gluurderij, want anders loopt het met jou, mij en de parochie slecht af en dat nog wel nu het einde van deze parochie al in zicht is, wat bezielt jou toch? Jij maakt de rooms-katholieke kerk te schande, terwijl die al zoveel schandalen te verhapstukken heeft, vertel op, man, waar zit je verstand? Hoe zul jij nou ooit in de toekomst een eigen parochie kunnen leiden? Waarom ben jij überhaupt priester geworden, wanneer jij zulke stoute dingen doet, die een priester onwaardig zijn? Ik vraag me trouwens toch af hoe ze jou door de opleiding heen gesluisd hebben. Voor de draad ermee, hulppastoor Lulof, klopt het wat er allemaal in deze brief beweerd wordt? Ben jij een rokkenjager in een rok? Besmeur jij openlijk jouw eigen habijt? En heb jij daarbij ook nog eens geen enkel eergevoel? Geen enkel besef van verantwoordelijkheid? Weet jij wel dat jij de heilige kerk in zijn hart raakt, wanneer jij zulke onbeschofte, perverse en gluiperige dingen doet? Laat dit allemaal alsjeblieft niet waar zijn en zeg dat het dolle verzinsels van oversekste vrouwen en een bijziende koster zijn! Komaan, mijn vriend, zeg wat!'

Lulof aarzelt en hij kijkt net als Stan Laurel, wanneer Oliver Hardy hem de les probeert te lezen. 'Kijk toch niet zo dom, oelewapper, dit is een zeer ernstige zaak, dit kan in de eerste instantie jouw overplaatsing betekenen en in het ergste geval jouw ontslag!', zegt Flip dreigend. 'Mij-mijn on-ontslag? Dit is toch geen baan, maar een roeping?', antwoordt Lulof ineens in alle ernst. 'Nou geen afleidingsmanoeuvres, vriend, vertel mij wat jij op jouw kerfstok hebt of vertel mij dat het allemaal gelogen is!', eist Flip. 'Het is allemaal gelogen, baas, het is een complot van drie jaloerse echtgenoten, die het niet kunnen hebben, dat ik iedere week een tijd met hun vrouwen doorbreng!' 'Heeft Wessel ook gelogen?' 'Die oude snoeperd kijkt zelf zijn ogen uit bij het zien van die dames!' 'Dat kan kloppen, maar waarom willen die heren jou in een kwaad daglicht stellen?' 'Wat ik zeg, eerwaarde, ze verzinnen dit, omdat ze het niet kunnen verdragen, dat ik al die tijd zo dicht naast hun vrouwen op de orgelbank zit!' 'Maar je geeft hen toch alleen maar orgelles?' 'Daar ben ik voor aangenomen en dat doe ik, erewoord!' 'En je hebt ook geen verrekijker?' 'Het enige wat ik bij me heb, is een rozenkrans en een pakje lucifers voor de kaarsen!' 'Het gaat wel om Geertje, de vrouw van notaris Karel Knegt, Nana, de vrouw van advocaat Olthof, en Hanneke, de vrouw van drogist André Anders hé!' 'Jazeker, eerwaarde, ik weet precies om wie het gaat en zij staan mij alle drie duidelijk voor ogen!' 'Ik bedoel, oliebolletje, dat het om zeer voorname en rijke parochianen gaat, die wij koste wat het kost binnen de parochie moeten houden!' 'Vanzelfsprekend, eerwaarde Wipwap, laten we de makers van de kauwgomballenboom in ere houden!'. Bij die laatste opmerking zet Flip hele grote ogen op en denkt hij met een gek te doen te hebben. Lulof ziet de verbazing van Flip en hij zegt: 'U kent dat lied over die kauwgomballenboom van Elly en Rikkert toch wel?'. Flip geeft het verhoor op, terwijl hij concludeert, dat hij met een infantiele hulppastoor te maken heeft, die de onschuld zelve is. 'Welnu, mijn beste Lulof, ik beschouw deze brief als volslagen lariekoek en hij gaat dan ook de kachel in!', zegt Flip opgelucht, 'er worden tegenwoordig al meer dan genoeg priesters van ontucht en andere misdaden beschuldigd'. 'Precies, eerwaarde, het is een grote schande dat zij dat doen!', zegt Lulof ter aanvulling. Flip gooit het radicaal over een andere boeg en hij zegt: 'Moet je eens kijken wat ik bij Bert en Ernie van antiquariaat Ovidius op de kop getikt heb? Een gesigneerd exemplaar van Guido Gezelle's gedichten!'. 'Maar dat is hoogst bijzonder!', antwoordt Lulof, 'dat kom je haast nooit tegen!'. 'Haast nooit, maar ik wel!', zegt Flip met grote trots.

Na een maand of twee valt het pastoor Flip op, dat de drie dames na hun orgellessen altijd zeer energiek en verheugd de kerk verlaten. Het lijkt Flip zelfs, dat hun rokken en andere schaarse kledingstukken meestal slordig gedragen en verfomfaaid naar buiten komen, terwijl ze er keurig netjes en correct mee naar binnen gaan. 'Hier klopt echt iets niet, of ik verbeeld me dat!', denkt Flip nog steeds wat argwanend. Het is in ieder geval bij die ene brief gebleven. Wanneer Flip van koster Wessel een handgeschreven verzoek tot betere miswijn krijgt, ziet hij tot zijn schrik en ontdekkingsgenoegen, dat zijn handschrift sprekend op het handschrift van die verbrande brief lijkt, hij herkent het meteen en hij snapt direct hoe de vork in de steel zit, maar nog niet helemaal, dus schaft hij een verrekijker aan en gaat hij op speurtocht. Koster Wessel geeft het toe, dat hij uit pure afgunst en angst voor de goede naam van de parochie die nepbrief heeft geschreven, al berust een groot deel wel op de waarheid en is die zelfs erger dan gedacht. Het lukt pastoor Flip om zich tijdens de volgende orgellessen verdekt op te stellen en met zijn verrekijker de orgelruimte te bespieden, maar wat hij dan te zien krijgt overtreft al zijn stoutste verwachtingen. Hij ziet de geheel naakte Geurtje niet met haar vingers orgel spelen, maar met haar tenen, terwijl zij over de toetsen trippelt. De piemelnaakte hulppastoor Lulof is druk bezig met het betasten van haar zwoel heen en weer bewegende lichaam. Flip krijgt een vuurrood hoofd en het zweet breekt bij hem uit. Met Nana en Hanneke ziet hij dezelfde naakttaferelen, waardoor het orgelspel zo vals als het maar kan klinkt. Die valse orgeltonen hebben Lulof destijds ook aan Wessel verraden. Wanneer Flip ziet, dat iedere dame tijdens de orgelles met gespreide benen op de orgeltoetsen zit, terwijl Lulof met haar de liefde bedrijft, voelt hij een enorme pijn op zijn borst en in zijn linkerarm. Hij hapt naar adem en zijn verrekijker valt op de stenen vloer. Flip weet zich nog net om te draaien en naar een schilderij van de gekruisigde Jezus te kijken. 'O Heer, vergeef het hem, want hij weet niet wat hij doet!', bidt hij nog net en daarna valt hij levenloos op de harde vloer.

Het bisdom besloot om Lulof meteen tot pastoor van Bredevoort te benoemen, al kregen ze nog wel een verwarde brief van iemand, die anoniem wenst te blijven en die Lulof van seksueel misbruik betichtte. De bisschop moest hard schuddebuiken van het lachen, want dat soort brieven krijgt hij dagelijks van halve zolen, die om aandacht smeken. Overigens was pastoor Lulof erg opgetogen, toen hij vernam, dat koster Wessel in een hoogst verwarde toestand naar een inrichting is afgevoerd, waar hij hoogstwaarschijnlijk de rest van zijn leven zal uitzitten. Vast en zeker steels glurend naar de volle rondingen van de verpleegsters. Mogelijk met een verrekijker. Gezien de bijna lege parochiekas heeft pastoor Lulof de taak van het kosterschap ook maar op zich genomen, geheel tot de tevredenheid en lof van de laatste parochieleden. Het zal niemand verbazen, dat pastoor Lulof zijn orgellessen blijft geven en dat er een enorme aanloop is voor zijn orgelkundigheid, niet alleen vanuit de parochie, maar vanuit heel Bredevoort. 'Want voor orgellessen kijk ik verder dan onze eigen kerk!', meent pastoor Lulof oprecht en uiterst oecumenisch.

Lange Wip Bredevoort

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62