Een schokkende moord in Chaam

'Ik vind die atheïstische politica van Die Linke Sahra Wagenknecht echt sehr toll!', zegt Odilia Vermeulen tegen haar boezemvriendin Prosperina Vogels. 'Klopt!', antwoordt Prosperina enthousiast, 'een fantastisch tegengeluid voor al die stupide oorlogsretoriek en daadwerkelijke oorlogsvoerders!'. 'Zo'n superintelligente vredesduif is precies wat wij nodig hebben!' 'Nadat ik die petitie 'Manifest für Frieden' tekende, wist ik het zeker, zij moet de nieuwe Bundeskanzlerin worden!' 'Wij zouden hier in Nederland ook zo'n kanjer met zo'n uitgesproken mening moeten hebben!' 'Zeg dat wel, want onze linkse partijen zijn een slappe hap geworden, die bij alles water bij de wijn doen en hun oerprincipes verloochenen!' 'De enige weg naar vrede is vrede zelf, is zelf vredelievend zijn!' 'Kan ik je nog een glaasje port inschenken?' 'Nee, doe maar niet jóh, maar toch bedankt, weet je, ik heb zo een afspraak met dominee Fee Everts, want Lieselotte en ik hebben trouwplannen!' 'En dat vertel je mij nu pas? Gunst, meid, gefeliciteerd!' 'Je bent echt de eerste aan wie ik het vertel en als je wilt mag je mijn beste vrouw zijn!' 'Maar natuurlijk wil ik dat graag, o Odilia, wat ben ik blij voor jullie, voor jou!' 'Hou het nog een beetje voor jezelf, wil je, want we weten het zelf ook nog maar enkele dagen!' 'Ik hou het geheim zolang je maar wilt, behalve wanneer de officiële aankondiging in de bus komt liggen, dan ga ik het van de daken schreeuwen!' 'Dat is prima, al doe je het midden in de nacht, heel Chaam zal het weten!'. Prosperina kust Odilia drie keer op haar wangen en zij schenkt haar een uiterst liefdevolle glimlach. Met haar fiets in de hand staat Prosperina nog een tijdje voor Café Het Chaamse Wapen te dromen. Zij kijkt hoe haar lievelingsvriendin richting de Nederlands Hervormde pastorie aan de Dorpsstraat 7 wandelt. Zij weet nog heel goed hoe moeilijk het enkele jaren geleden voor Odilia was, haar coming out, en dan nu dit feestelijke moment, Prosperina gunt het Odilia zo van harte. 'Ik hoop dat Lieselotte de Bellefroid jou heel gelukkig gaat maken, lieve Odilia, ik ben er zelfs van overtuigd dat dat gaat gebeuren, want Lieselotte past als geen ander bij jou! Mijn zegen heb je!', denkt Prosperina nog even voordat ze op haar vrolijke zadelhoes met vogeltjes en hartjes gaat zitten en huiswaarts fietst.

Lieselotte staat al op haar geliefde te wachten en zij zwaait zodra ze Odilia ziet. Odilia zwaait uitbundig terug en even later kussen zij elkaar stevig op de mond. Zij lopen hand in hand naar de voordeur van de statige, witte pastorie. Met de wijsvingers op elkaar bellen zij aan. Dominee Fee Everts doet vrijwel meteen open, want zij stond al in het voorportaal te wachten. 'Lieselotte en Odilia, kom binnen, de thee met roomboterkoekjes staan op ons te wachten!', zegt Fee uitnodigend. In de chique met veel antiek gevulde voorkamer gaan Lieselotte en Odilia op een leren bank zitten en kruipen zij dicht tegen elkaar aan. 'Jullie wilden graag met mij praten, vernam ik, welnu, dames, wat kan ik voor jullie betekenen?', zegt Fee, terwijl zij de kopjes thee inschenkt en de roomboterkoekjes presenteert. 'Nou!', begint Odilia, 'wij willen graag gaan trouwen!'. 'Ja!', zegt Lieselotte, 'het liefst vandaag nog, maar dat zal wel niet mogelijk zijn!'. Fee begint te lachen en zij pakt meteen haar agenda erbij. 'Alleerst wil ik jullie van harte feliciteren met dit geweldige besluit en ja, natuurlijk kan dat, we moeten alleen even een geschikte datum zien te prikken!', zegt Fee met een feestelijke glimlach. 'Wij denken zelf aan zaterdag 29 mei, zodat er volop kans op mooi weer is, maar vooral omdat wij elkaar precies op die datum vijf jaar geleden ontmoet hebben!', zegt Odilia, terwijl Lieselotte aandachtig zit mee te knikken. 'Dat schrijf ik dan alvast in mijn agenda!', zegt Fee, 'maar mochten jullie nog van datum willen wisselen, dan kan dat natuurlijk altijd!'. 'Nou, reken er maar op dat het deze datum wordt!', zegt Lieselotte een beetje gespannen, wat Odilia met een stevige handdruk beantwoord. 'Dan wil ik het aanstaande bruidspaar alsnog van harte feliciteren en alvast heel veel geluk toewensen!', zegt Fee, 'en voor de nadere details maken wij tegen die tijd nog wel een afspraak!'. Het geluk straalt uit de ogen van de twee geliefden en zij knabbelen deftig en verheugd van hun roomboterkoekjes. Beiden houden hun slanke, tedere handen onder de koekjes voor als er eventueel kruimels vallen. Met tuitende lippen blazen zij in de theekopjes. Fee is erg blij voor hen en zij zijn het eerste lesbische paar, dat in Chaam door haar getrouwd gaat worden. Het is Fee zelf helaas nog niet gegund om met een geliefde vrouw te trouwen, maar zij zou niets lievers willen. In haar vorige gemeente Zierikzee had zij een gepassioneerde relatie met gravin Blanchefleur Collot d'Escury en was er wel sprake van een trouwpartij geweest, maar Blanchefleur durfde de stap uiteindelijk niet te zetten, bang voor de publieke opinie en de roddels in haar adellijke achterban. Blanchefleur wilde haar seksuele geaardheid toch maar liever zoveel mogelijk geheim houden en er zeker niet te koop mee lopen. Tot overmaat van ramp koos Blanchefleur ook nog eens voor een andere geliefde en moest Fee met enorm veel pijn in haar hart alleen verder. Ze was maar wat blij dat ze naar Chaam beroepen werd. En nu is ze plaatsvervangend reuzeblij voor Odilia en Lieselotte, die de trouwstap wel gaan zetten. Deze vreugde om het geluk van haar soortgenoten houdt ze echter in de binnenkamers van haar gemoed. Ergens lijkt ze toch meer op Blanchefleur dan ze altijd dacht.

De kroegvrienden Rippert von Goedecke, Frambertus van Ingen en Norbertus Blakenburg zitten op 29 mei op het terras van Café Het Chaamse Wapen flink te pimpelen. De één is al meer aangeschoten dan de ander en zij blijven maar trappistenbier bestellen. Frambertus schenkt daar zo af en toe een scheut jenever bij. Hij heeft wel drie flacons in zijn binnenzakken zitten. 'God allemachtig, wat maakt die verduvelde klok toch een kabaal!', roept Rippert. 'Er gaan twee potten met elkaar trouwen, weet je dat dan niet?', zegt Norbertus, die wat in zijn neus peutert. 'Potten die trouwen en dat in Chaam? Kan het nog erger? Maar daar ga ik een stokje voor steken, vrienden, zowaar ik een Von Goedecke ben en zowaar ik uit het goede hout gesneden ben!', blaft Rippert met een venijnig gezicht. 'Hoe wou je dat dan gaan doen?', vraagt Frambertus, 'die kerk in de fik steken of zo?'. 'Ik ben geen pyro-dingus, Fram, nee man, je weet toch dat ik de laatste tijd nooit ongewapend de straat op ga, ik bedoel maar, ik ben ertoe in staat hé!', zegt Rippert met een dreigende, sinistere ondertoon. 'Wat heb jij trouwens tegen lesbo's, Jack Ripper?', vraagt Norbertus met een dikke schuimsnor. 'Alles, Sint-Norbertus, het is vreselijk onnatuurlijk en het is uiterst krenkend voor de mannen!', zegt Rippert nijdig. 'Moet je jezelf eens horen, vriend, je lijkt die homohater Poetin wel!', zegt Norbertus afkeurend., 'en hoezo voel jij je door die lesbo's op jouw pik getrapt, zij verhinderen jou toch niet om iedere dag de beest uit te hangen en met de lekkerste wijven het bed in te duiken?'. 'Norbertus heeft wel een beetje gelijk, Rip, je neemt alles veel te persoonlijk en niet alle vrouwen vallen op mannen, dat is nou eenmaal zo, daar kun je je maar het beste bij neer leggen, big macho!', zegt Frambertus. 'En dat ben ik dus niet van plan hé, stelletje lafhartige castraten, iemand zal verzet moeten plegen en aangezien jullie dat zeker niet zijn, neem ik de wapens wel op en verdedig ik de eer van good-old Chaam!', zegt Rippert, die inderdaad opstaat en richting de Ledevaertkerk loopt. Zijn vrienden blijven verbouwereerd zitten en zij schudden slechts hun houten hoofden en zuipen verder. De luidklok Ledenaert uit 1392 luidt nog steeds en Rippert ziet hoe de laatste trouwgasten door de kerk worden opgeslokt. Hij wacht vijf minuten en hij checkt inmiddels of zijn pistool helemaal geladen is. Binnen speelt het orgel en zingen de kerkgangers. Rippert luistert naar de woorden van dominee Everts. 'Wij zijn hier vandaag bijeen om onze geliefde gemeenteleden Odilia Vermeulen en Lieselotte de Bellefroid in de huwelijkse staat met elkaar te verbinden. Als er iemand is die hier bezwaar tegen heeft, wil die dan nu spreken of voor altijd zwijgen!', zegt Fee. 'Ja!', schreeuwt Rippert vanuit de kerkingang, 'Ik heb wel degelijk heel veel bezwaar tegen dit walgelijke huwelijk! Ik moet er namelijk van kotsen en volgens mij God ook!'. 'Wie is die zatlap?', zegt Erika Daelemans, de vrouw van de effectenmakelaar Toon Daelemans, die de zwarte band van karate heeft. 'Toe, Toon, smijt die naarling en godslasteraar naar buiten!', gebiedt Erika. Ondertussen is Rippert al naar voren gelopen en kijken Odilia en Lieselotte verschrikt achterom. De prachtige slepen van hun bruidsjurken liggen keurig naast elkaar. 'Meneer, wilt u zo gauw mogelijk dit godshuis verlaten!', zegt Fee in de microfoon op de preekstoel uit 1648. Rippert laat zich niet wegjagen en hij gaat theatraal op de witte slepen zijn smerige schoenen staan vegen. 'En nu is het genoeg, opzouten jij!', roept een aanstormende Toon Daelemans. Rippert pakt ineens heel snel zijn pistool te voorschijn en hij richt die op een van angst verstijfde Toon. Veel mensen beginnen te gillen, te bukken en de kerk uit te rennen. 'En wat denk jij daarmee te kunnen bereiken?', vraagt Toon opeens. 'Dat zal jij niet weten, ouwe rukker!', antwoordt Rippert. Terwijl Toon Rippert aan de praat probeert te houden, vluchten Odilia en Lieselotte naar de preekstoel. Zodra Rippert dat in de gaten krijgt, rent hij achter hen aan en richt hij zijn pistool op Lieselotte, die als laatste de preekstoeltrap opgaat. 'Jij verduiveld ongedierte!', schreeuwt Toon, die zichzelf weer hersteld heeft en nu vlakbij Rippert is. Rippert schiet en Lieselotte valt van de preekstoeltrap naar beneden. Toon weet de laffe schutter te overmeesteren en even later komt de dorpsagent hem arresteren en afvoeren. Lieselotte ligt roerloos op de grond en een bloedvlek in haar bruidsjurk wordt alsmaar groter. Odilia knielt bij haar neer en zij huilt aan één stuk door. Het luide, intense gehuil van Odilia gaat bij iedereen door merg en been. Fee heeft haar arm om de schouders van Odilia gelegd en zij huilt met haar mee. Bijna iedereen in de kerk huilt met Odilia mee. Wat als een trouwdienst begon, eindigt in een begrafenisdienst. De Christusgestalte en de Christusgeest van Odilia worden al gauw door haar lievelingsvriendin Prosperina opgevangen en zoveel mogelijk getroost, maar Prosperina weet nu al dat Odilia voor de rest van haar leven een gebroken vrouw zal zijn. 'Ik heb je vast, lieverd, ik ben er voor je, ik help je hier doorheen!', fluistert Prosperina.

Schrijver: Sir Joanan Rutgers
28 februari 2023

Geplaatst in de categorie: misdaad