Op De Lange Latten

Mijn buurman is zo’n type dat alles kan repareren en maken. Niets is hem te gek. Zo af en toe staat er bij hem een auto die rijp is voor de sloop. Hij sleutelt er een paar week aan en verkoopt hem dan weer als een degelijke tweedehands. En hij is na al die verkopen van die vakkundig gerepareerde en enigszins opgepimpte wrakken nog nooit bedreigd en er is nog nooit aanslag op hem gepleegd door een ontevreden klant – dus hij is zo’n type met echt gouden handjes.

Van de week liep ik bij hem langs, toen hij bezig was met enkele lange enigszins brede latten. En uit belangstelling vroeg ik: ‘Hé buurman, wat ga je nu weer maken.’
‘Nou dat zal ik je vertellen. We waren van plan het weekend van de paasvakantie in Oostenrijk door te brengen. Vandaar.’
‘Hoe bedoel je vandaar.’
‘Nou ik ga zelf een paar ski’s maken; vandaar die lange latten.’
Hij had ze al glad geschuurd en was bezig ze in de verf te zetten. Het was er geschikt weer voor – droog en een lekker zonnetje.
‘Man, man, jij hebt echt gouden handjes hè.’
‘Ja, ik denk het wel. Mij vrouw vindt dat ook, maar ze wil dat ik met m’n gouden handjes wat meer tijd alleen maar aan haar besteed. Vandaar dat weekend naar Oostenrijk.’
‘Maar zou je dat nou dan wel op je eigengemaakte ski’s doen?’
‘Ach natuurlijk wel, zo ingewikkeld is dat niet hoor.’
‘Maar de afgelopen jaren ben je niet meer wezen skiën, vertelde je me laatst.’
‘Klopt, door die Coronatoestanden natuurlijk. Maar goed ik maak zelf een paar ski’s omdat het huren van die dingen daar, een vermogen kost – vandaar.’
‘Goh. Dapper van je hoor dat je, nadat je de laatste keer op een boom bent geknald en je been hebt gebroken, het toch weer aandurft.’
‘Ja, maar dat was mijn schuld niet, die boom dook zomaar voor mij op en ik kon hem daardoor niet meer ontwijken. En trouwens skiën is net als fietsen, schaatsen en zwemmen, als je het eenmaal kunt verleer je het nooit weer.’
‘Nou knap hoor buurman. Tot straks, ik ga een eindje wandelen.’
Al wandelend dacht ik dat het me echt niet zou verbazen dat hij het klaar zou spelen zelf ski’s te maken. Verdorie, dacht ik, ik wou wel dat ik ze ook had – gouden handjes.
Na een uurtje liep ik weer bij hem langs en zag hem, op zo’n drie meter hoogte, op een ladder staan tegen de achtergevel van z’n woning. Hij was boeidelen aan het vervangen.
‘O, daar had je die planken voor nodig.’
‘Ja, ik kan veel, maar ski’s maken is een vak apart.’
‘Nou wat je nu doet, vind ik ook al heel knap – het is mij veel te hoog. Flink hoor.’ Ik liep door en even later hoorde ik iets naar beneden ploffen. Het was de ladder met de buurman er op. Hij jammerde enigszins en bracht slechts enkele beschaafde vloeken uit. Snel liep ik naar hem toe en zag het gelijk zijn onderbeen was gebroken. De ene helft stond in een hoek van dertig graden op de andere. Even spookte de gedacht door m’n hoofd dat de beste man dan wel gouden handjes had, maar z’n beentjes waren dat zeer zeker niet.

‘Wacht buurman, niet weglopen – ik haal m’n auto en rij je direct naar de eerste hulppost van het ziekenhuis.’
‘Fijn kerel, dat je dat voor mij wil doen,’ zei hij met iets wat leek op een brok in de keel.
Ondertussen naar m’n garage lopend, bedacht ik dat het absurd was. Nog voor hij op de lange latten stond had hij z’n been al gebroken.’

Na enkele uren naar en in het ziekenhuis doorgebracht te hebben, mocht hij weer naar huis. Been in het gips – gelukkig geen gecompliceerde breuk. Op de terugweg zei hij: ‘Hoe is het mogelijk geen boom in de buurt en voor ik op de lange latten sta, heb ik mijn been al gebroken.’
‘Het is wat buurman, domme pech. Maar bedenk maar zo, je bespaart veel geld, wat in deze dure tijden geen kwaad kan. En trouwens je vrouw zal er ook niet echt ongelukkig mee zijn. Kun je je gouden handjes een poosje volledig aan haar besteden.’
Zo had hij het nog niet bekeken.
‘Ach buurman, je hebt helemaal gelijk.’

latten gouden handjes ladder

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 99