De toverbal

In een steegje zit een onooglijk snoepwinkeltje. Maar een paradijs voor kinderen.
Op de toonbank staan grote glazen potten, vol met snoep.
Er is ook een pot met toverballen. Als je op zo’n toverbal zuigt, verandert hij van kleur.
De kinderen kopen altijd een toverbal en dan begint het feest. Ze zuigen net zo lang, totdat er een andere kleur tevoorschijn komt. Steeds uit je mond halen, even kijken en weer verder zuigen.

In de glazen pot zit een toverbal, die nooit gekozen wordt. Hij heeft geen mooie kleur, zoals de anderen. Hij is een beetje grijsachtig, een sombere kleur.
Hij wordt gepest door de andere toverballen:
‘Jij wordt toch lekker nooit gekozen. Je bent veel te lelijk. Wij hebben mooie felle kleuren, maar jij bent grijs.’

Eén meisje staat altijd een beetje achteraf. De kinderen vinden haar raar en lelijk.
Dat meisje heeft al vaak naar de lelijke toverbal gekeken en weet hoe hij zich moet voelen. Op een dag zegt ze zachtjes: ‘Ik wil graag die grijze toverbal kopen.’

Buiten beginnen ze, zoals altijd, op hun toverbal te zuigen en elkaar de kleuren te laten zien. Elke toverbal geeft twee kleuren en daarna komt de witte kleur. Dan is het spelletje afgelopen.

Maar er gebeurt iets wonderlijks. De toverbal van het meisje blijft steeds drie kleuren geven, oranje, paars, geel en dan weer oranje, paars, geel.
Dat hebben ze nog nooit meegemaakt! De kinderen kijken vol bewondering naar die mooie toverbal.
En opeens vinden ze het meisje ook niet meer zo lelijk. Het is net of ze mooier is geworden. En alsof ze door die prachtige kleuren op te zuigen ook meer zelfvertrouwen heeft gekregen. En ze willen nu graag met haar spelen.

De grijze toverbal is tevreden. Hij heeft zijn toverwerk gedaan.

Toverbal Toverkracht Zelfvertrouwen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 178