De doorgedraaide journalist van Schettens

Niet dat er veel kerkelijke activiteiten in Schettens zijn, maar de journalist van de maandelijkse dorpskrant 'Viaduct' Rauwerd Doys van Mauderic gaat geregeld bij dominee Hedse Alemans langs om nieuwe gegevens te bemachtigen. Het liefste heeft hij schokkende of sensationele verhalen over bepaalde kerkleden, maar dat laat dominee Alemans natuurlijk niet los, tenzij hij wat teveel borrels heeft genomen en de loslippigheid onbedwingbaar is geworden. Dus komt Rauwerd meestal met een fles Sonnema berenburg aanzetten, al heeft Hedse zijn bedoelingen allang door. Toch verspreekt hij zich vandaag. 'Je weet het, Rauwerd, Onze Lieve Heer heeft rare kostgangers!', zegt Hedse, 'ken je die nieuwe kerel, die Ritsert van Eysinga, die is sinds vorig jaar gemeentelid en ik bedoel ook van onze kerk, maar wat een figuur is dat zeg!'. 'O ja? Vertelt u eens!' 'Nou, hij schijnt een beeldhouwer te zijn, maar niemand heeft nog ooit een beeld van hem gezien en hij houdt zijn atelier hermetisch gesloten voor onbevoegden!' 'Merkwaardig dat ik in al die tijd nog nooit van hem gehoord heb!' 'Niet echt, want hij woont en leeft als een ware kluizenaar en er zijn maar weinigen die van zijn kunstenaarschap op de hoogte zijn!' 'Wacht eens, nu je het zegt, nu weet ik wie je bedoelt, ik heb hem al een paar keer gevraagd of ik hem eens mocht interviewen, maar hij reageerde steeds enorm afwijzend en hoogst geïrriteerd!' 'Dan hebben we het over dezelfde kerel!' 'Ik wilde hem gewoon wat vragen stellen over zijn visie op Schettens en de omliggende dorpen, maar ik wist niet dat hij beelden maakt!' 'Nou, dat doet hij dus en hij gebruikt de knappe vrouwen uit Schettens, Wons, Schraard en Longerhouw voor zijn beeldhouwwerken!' 'Ook nog uit andere dorpen?' 'Waarschijnlijk wel ja!' 'Is er niets bekend over zijn verleden? Weet niemand waar hij vandaan komt?' 'Hij laat niets los over zichzelf, zelfs zijn modellen weten van niets!' 'Maar aan wie verkoopt hij zijn beelden dan?' 'Volgens Tietse van Ittersum slijt hij ze aan een chic atelier in Leeuwarden, maar krijgt hij ook kopers aan huis!' 'Hoogst merkwaardig zeg, het wordt tijd dat ik tot hem door ga dringen!' 'Maar wees dan voorzichtig, Rauwerd, want je weet maar nooit wat zo'n vreemdeling allemaal te verbergen heeft!' 'Daar kom ik dan vanzelf achter en er gaat niets boven de 'Viaduct'!' 'Doe nou niet overmoedig, Rauwerd, want de 'Viaduct' is niet het 'Friesch Dagblad'!'.

In de Scertinghe State op de Osingaweg 1 in Schettens gaat de gespierde beeldhouwer Ritsert van Eysinga lekker zijn gang in zijn grote, afgesloten atelier. In de omgebouwde schuur bevindt zich deels nog een volgestouwde hooizolder, waar veel hitsige dames hun benen wijd geopend hebben, terwijl de vitale Ritsert in hen tekeer ging. De meesten van hen waren zijn bloedmooie modellen, die voor hem in de rij staan, want de ook in natura betaalde dames vertelden het al gauw door, waardoor het Friese vrouwvolk in Schettens en omgeving in rep en roer raakte. Er komen zelfs opgewonden Friezinnen uit Leeuwarden bij hem langs, maar hij moet wel kieskeurig zijn, want hij kan niet van iedereen een geschikt beeld maken. Soms maakt hij een groepsbeeld en dan gaan er vele vrouwen door de keuring heen. De orgie in het warme hooi gaat dan gewoon door en Ritsert blijkt meerder vrouwen tegelijkertijd te kunnen bevredigen. 'Zijn libido is echt buitenaards!', beweert Jissy Fabius, die al zeven keer voor hem geposeerd heeft en dus zeven keer met hem in het hooi gelegen heeft. 'Hij lijkt sprekend op Johnny Depp in de rol van captain Jack Sparrow, hij is vreselijk aantrekkelijk!', zegt Fardou Felix, die geen genoeg van hem kan krijgen. Zij hoopt erop dat zij zijn lievelingsmodel wordt. Tijdens de vrijpartijen in het prikkende, prikkelende hooi zet zij alles op alles om hem helemaal verslaafd aan haar te maken. Hij geniet dan ook superveel van haar imposante borsten, die als weelderige puddingen heen en weer en op en neer trillen. Al dat heerlijk blote borstenvlees op de achtergrond van dat aardse hooi maakt een wilde tijger van hem. Hij wil dat lustbeeld maar al te graag in klei uitwerken. Vooral wanneer hij met enkele hooisprietjes over haar zachte tepels wrijft en wanneer hij die dan voor zijn ogen hard ziet worden, breekt de gorilla in hem los. Zoveel schoonheid kan hij nooit in klei uitbeelden en dat besef maakt hem extra gek. En nee, een vaste relatie is niets voor hem. Koos Speenhoff schreef het al: 'Ik hou van alle vrouwen, mijn hart is veel te groot, daar ben ik mee geboren. Daar ga ik ook mee dood.'. Ritsert is een vrijbuiter en een ongeneeslijke vrouwengek. Net als bij Casanova komt hij geregeld in hachelijke situaties terecht, zoals laatst nog met de verloofde van Duifke van Aylva, die met zijn jachtgeweer in het atelier wist binnen te dringen. Gelukkig had Duifke net haar kleren weer aan, want anders had die heethoofd direct geschoten. Duifke suste haar verloofde door te zeggen, dat zij in haar kleren heeft geposeerd en dat er verder niets gebeurd is. De verloofde excuseerde zich en tijdens het weggaan keek Duifke Ritsert nog even snel met glunderende ogen aan en zei ze 'Graag tot de volgende keer!'. 'Ook wat mij betreft!', zei Ritsert en hij schudde met zijn hand, ten teken van 'dat was op het nippertje!'.

Het is zondagavond en dominee Hedse Alemans heeft zojuist de avonddienst in de Hervormde kerk op de Schoolstraat 3 in Schraard achter de rug. Hij vindt het altijd heerlijk preken in die 13-de eeuwse kerk. Het geeft hem een gevoel met beide benen diep in de godsdienstige geschiedenis te staan. Die kerk ademt gewoonweg God. Het is net een koele grot, waar de eerste christenen nog in gezeten hebben. Die immense stilte en het kraken van het houtwerk evenaren de tijd, toen alles nog 'woest en ledig' was. 'Daar is kolonel Schelte van Aysma met zijn helm en degen een broekie bij!', denkt Hedse, 'al is het mooi dat die man aan onze kerk in Schettens verbonden is!'. Hij schenkt zichzelf een Sonnemaatje in en hij dwaalt met zijn gedachten naar de duistere praktijken van zijn gemeentelid Ritsert van Eysinga. 'Ik hoop maar dat die Rauwerd meer bij hem boven water krijgt!', denkt hij. Rauwerd heeft inmiddels onderzoek gedaan en hij weet dat Ritsert twee jaar in de gevangenis heeft gezeten, omdat hij de man van barones Sierkje van Cammingha heeft geprobeerd te vermoorden. Die baron heeft het maar ternauwernood overleefd en hij zal de rest van zijn leven in een rolstoel moeten zitten. Die barones Sierkje was zo betoverd door Ritsert, dat ze hem nog vaak in de gevangenis bezocht en na de vrijlating van Ritsert is ze gewoon weer voor hem gaan poseren, incluis het hooiritueel. Hij heeft op een zeer kunstige wijze haar grote tepelhoven weten te boetseren. Inclusief de erwtjes in het midden. Maar nu is Uilkje Alberda bij Ritsert en zij heeft een uitdagende pose aangenomen. Zij staat voorover gebukt en zij houdt haar liefdesgrot ver naar achteren gericht. Haar zalige hangtieten bungelen vrolijk in het luchtledige. Juist dat wil Ritsert zo goed mogelijk weergeven. Soms onderbreekt hij zijn kleiwerk door even met haar zwabberborsten te slingeren. 'Ze moeten nog wat losser gaan hangen!', zegt hij, terwijl er aangebeld wordt. 'Hé, getver, wie is dat nou weer!', zegt hij getergd. Even later ziet Uilkje hoe Ritsert met angstige ogen in het atelier terugkeert. Rauwerd houdt hem met een pistool onder schot en Rauwerd gebiedt Uilkje om haar kleren aan te doen. Dat doet zij razendsnel en daarna laat Rauwerd haar gaan. 'Mondje dicht verder!', zegt hij nog tegen haar. Zij trekt de voordeur achter zich dicht en zij rent naar haar fiets, maar wanneer zij wil wegrijden, klinkt er ineens een schot. Daarna is het akelig stil. Uilkje rilt van de angst en met veel moeite rijdt zij naar huis. 'Hij heeft hem zomaar doodgeschoten!', denkt zij, maar de volgende dag blijkt het Rauwerd te zijn, die is doodgeschoten. Volgens de advocaat van Ritsert is het een kwestie van zelfverdediging en het heeft er alle schijn van, dat Ritsert er mee weg komt. Ook omdat Uilkje zal getuigen dat Rauwerd Ritsert onder schot hield. Dominee Hedse zal de rest van zijn leven spijt houden van zijn loslippigheid.

Schrijver: Sir Joanan Rutgers
12 juli 2023

Geplaatst in de categorie: literatuur