Een romantisch etentje
Hij had haar uitgenodigd voor een romantisch etentje. Ze was helemaal in de wolken! De populairste jongen van de school nodigde haar uit!
Ze had de inhoud van haar klerenkast op het bed gegooid en was driftig aan het passen. Ze vond het allemaal drie keer niets. Ze had echt niets om aan te trekken voor dat belangrijke etentje. Ze moest iets nieuws hebben. Ze kreeg pas volgende week weer kleedgeld. Lenen kon ook niet, ze had bij haar vader al geleend en een paar dagen geleden ook bij haar moeder. Die gaven haar vast niets meer.
Opeens kreeg ze een schitterend idee. Haar vriendin! Die had dezelfde maat en ze droegen wel eens vaker elkaars kleren. Haar vriendin had een prachtige outfit, precies geschikt voor een romantisch etentje. Een mooi T-shirt, leuke legging en hippe schoenen.
Ze appte haar meteen.
‘Kan ik jouw T-shirt en legging lenen voor morgenavond? En ook je schoenen? Je weet wel, je had het vorige week aan en ik vond het je zo leuk staan. Ik heb een afspraakje.’
Ze vertelde niet met wie, want dan wist morgen de hele school het. Haar vriendin appte terug, dat het oké was en dat ze het vanavond even zou brengen.
Eindelijk was het zover. Hij zou om zeven uur komen. Een laatste blik in de spiegel, ze vond dat ze er chic uitzag. Precies om zeven uur ging de bel en daar was hij! Even voorstellen aan haar ouders, beloven dat ze voor twaalf uur thuis zou zijn, altijd hetzelfde gezeur. Ze beloofde alles, dan was ze er het snelst vanaf. Maar om twaalf uur thuis…nou doei, vergeet het maar, dacht ze.
Ze ging achterop zijn scooter zitten, zag de bezorgde blikken van haar ouders, deed gauw een helm op, zwaaide en weg waren ze.
Ze reden naar het bos. Ze wist dat daar een deftig bosrestaurant was. Zouden ze daarheen gaan? Zij was daar wel op gekleed, maar hij niet. Hij had een oude broek aan met een vaal T-shirt. Ze reden het restaurant voorbij. Verderop stond een bus, omgebouwd als snackkar. En daar stopte hij! Bij een snackkar nota bene! Had ze zich daar zo mooi voor aangekleed! En dat noemde hij een romantisch etentje?
Hij vroeg wat ze wilde eten. Patatje met? En een kroket? Maar het was wel de bedoeling dat ze voor zichzelf zou betalen, zei hij, want hij had net genoeg geld voor één portie patat en een kroket. Het was dat ze behoorlijk veel trek had, maar ze had het liefst gezegd dat hij met zijn patatje en kroket op kon waaien.
Als hij eerlijk had gezegd dat ze ergens een patatje gingen eten, maar dat hij niet genoeg geld had om voor haar te betalen, dan was ze gewoon met hem meegegaan en was dat prima geweest. Daar had ze echt geen probleem mee gehad. Maar om zo opschepperig haar uit te nodigen voor een romantisch etentje en haar dan mee te nemen naar een snackkar, hoe durfde hij!
Gelukkig had ze genoeg geld bij zich om haar eigen eten te betalen. In stilte bedankte ze haar ouders, die wilden dat ze altijd geld bij zich had voor je weet maar nooit.
Hij bestelde. Even later zaten ze op een stoel bij de snackkar te eten. Plotseling begon het hard te regenen. De snackkar had een kleine luifel en daar zaten ze onder, maar ze werden toch nog nat. Haar humeur was al niet best, maar zakte nu helemaal onder nul.
Wat er over was van het eten gooiden ze in de afvalbak. Ze renden naar de scooter, hij had plastic regenjassen en zo reden ze terug naar haar huis. Daar aangekomen wilde hij mee naar binnen, het was nog lang geen twaalf uur, toch? Dat had je gedacht, jongetje, bekijk jij het maar, dacht ze kwaad.
Ze deed haar voordeur open en zei: ‘Doei, zie je wel weer op school.’
Ze smeet de deur voor zijn neus dicht, zag nog net zijn verbaasde blik. Op de vraag van haar ouders of ze het gezellig had gehad, gaf ze geen antwoord. Ze rende naar haar kamer, belde haar vriendin en vertelde in geuren en kleuren hoe haar ‘romantisch etentje’ met de populairste jongen van de school was geweest. Ziezo, dat wist morgen de hele school!
De volgende dag op school dromden de meisjes om haar heen, ze wilden alle details horen. Toen ze hoorden hoe het precies gegaan was, vonden ze hem een enorme opschepper. Zijn populariteit had een flinke deuk gekregen.
Geplaatst in de categorie: algemeen
romantisch
184
Geef je reactie op deze inzending:
Sprookjes schrijven vind ik het fijnste. En misschien is er ooit eentje, die jou wel aanspreekt. Je weet maar nooit. Maar voor nu, bedankt voor je positieve reactie!
eigenlijk heel laakbare kereltjes zijn. Ja, die branieschoppers en mooipraters denken de hele wereld aan te kunnen en voor zich te hebben. Die jongen van jouw verhaal laat dat duidelijk blijken. Dat meisje was jammer genoeg te naïef om zijn voorstel te weigeren.