De lesbienne en de neo-nazi van Veendam

In het herenhuis op de Bocht Oosterdiep 47 in Veendam woont de charmante, elegante en flamboyante Aaffiena van Rodenbroek, hooglerares in de geschiedenis en als zodanig werkzaam aan de Rijksuniversiteit van Groningen. Door de week geeft zij colleges en is zij werkzaam in het Veenkoloniaal Museum op het Museumplein 5 in Veendam. Als bolleboos in de historie zijn ze in het Veenkoloniaal Museum maar wat blij met haar, want naast haar belangrijke spitwerk geeft zij als gids ook hoogst interessante rondleidingen. Dat museum was vroeger een Rijks HBS. Dat bindt Aaffiena extra veel aan dit monumentale gebouw en zij buigt haar edele hoofd altijd eerbiedig, wanneer zij langs het standbeeld van Anthony Winkler Prins loopt, wat voor het museum staat. Aaffiena is een vrijgevochten vrouw, die doet wat zij zelf wil en zich door niets en niemand laat beïnvloeden. Dat zij meer van vrouwen, dan van mannen houdt, dat weet zo ongeveer heel Veendam en daar wordt anno 2023 niet meer moeilijk over gedaan. Op Bevrijdingsdag gaat bij Aaffiena altijd steevast de regenboogvlag uit, wat de Veendammers eerst maar wat vreemd vonden, maar wat zij later zijn gaan waarderen. 'De nazi's hebben heel veel homoseksuelen vermoord!', legde Aaffiena uit, 'ik neem het recht om speciaal voor hen te vlaggen, omdat ik ook één van hen ben!'. De laatste jaren zijn er meer mensen die haar voorbeeld volgen. Zij heeft een beetje een rage ontketend, al heeft zij niet voorzien dat zij daarmee ook goed zichtbaar werd voor die enge creep op de Bocht Oosterdiep 171.

In het zwaar verduisterde huis op de Bocht Oosterdiep 171 woont Boele van Rappard, de directeur van de Streekschool op de Hertenkampstraat 6 in Veendam. Als directeur weet hij zijn school prima te besturen en is men over het algemeen hartstikke tevreden over hem, maar wat hij 's avonds en 's nachts allemaal uitvreet, daar lusten de honden geen brood van. Van zijn zolderkamer heeft hij een soort hoofdkwartier van de neo-nazi's gemaakt, inclusief een vitrinekast vol met attributen van de nazi's. Naast een eerste druk van 'Mein Kampf' uit 1924 liggen er allemaal militaire eremedailles, een dolk en foto's van nazi-kopstukken in de vitrinekast. Boven zijn werktafel hangt een grote statiefoto van Adolf Hitler, geflankeerd door twee vlaggen met hakenkruisen. Via internet heeft Boele contact met neo-nazi's in Nederland en in het buitenland. Hij kickt met name op zijn contacten met Duitse neo-nazi's, want die vindt hij dichtste bij de bron zitten. Het liefste luistert hij naar Duitse, fascistische hardrockmuziek van o.a. Endstufe, Landser, Stahlgewitter, Absurd, Wehrhammer en Wolfnacht. Hij houdt ook een boek bij met de namen van Veendammers, die hij anti-fascistisch en ongewenst vindt. De laatste naam, die hij heeft toegevoegd, is die van Aaffiena van Rodenbroek. Hij is van plan om Aaffiena te versieren en om een heteroseksuele vrouw van haar te maken. Hij vindt dat erg nobel van zichzelf, want daarmee geeft hij haar nog een kans tot bekering en verbetering. Hij heeft zijn vriend Luppo van Beresteyn uit Winschoten gevraagd om hem tijdens de liefdesdaad met Aaffiena te filmen, zodat Aaffiena ten allen tijde is te chanteren. Mocht zij desondanks nog steeds met vrouwen naar bed gaan, dan blijft haar naam gewoon in het zijn namenboek staan.

Het is zover. Na het meerdere keren deelnemen aan de rondleidingen van Aaffiena in het Veenkoloniaal Museum heeft Boele Aaffiena weten te strikken, al vermoedt zij niet dat hij met haar naar bed wil gaan. Zij denkt, dat hij gewoon lekker gek wil doen en samen feest wil vieren. Het is een warme zomeravond en Aaffiena besluit in de Wilkensfontein te springen. Ze neemt bevallige posen aan en ze zegt op een zwoele toon: 'Kijk dan, ik ben net Anita Ekberg in de Trevifontein!'. 'O nee!', zegt Boele, 'jij bent duizendmaal mooier dan haar!'. Aaffiena geniet van zijn adoratie en zij speelt het liefdesspel graag mee, maar wel tot op zekere hoogte natuurlijk. Lichtelijk dronken van de fles whisky, die Boele bij zich heeft, gaan ze liederlijk en zwalkend naar zijn residentie. Ze worden onopvallend gevolgd. Het is Aaffiena's minnares Liefke von Oberndorff, die het niet vertrouwde, toen Aaffiena haar vertelde, dat zij een avondje met Boele van Rappard zou gaan stappen. Liefke kent het duistere dubbelleven van Boele en zij houdt wel degelijk een oogje in het zeil. 'Geloof die roddels toch niet allemaal!', had Aaffiena tegen Liefke gezegd, maar Liefke weet zeker, dat Aaffiena naïef is en dat zij gevaar loopt. Voor de zekerheid heeft zij haar damespistool meegenomen. Zij ziet hoe het ganglicht het tweetal doet oplichten en hoe Boele Aaffiena met zijn volle hand op haar tedere billen naar binnen duwt.

Liefke gaat vliegensvlug naar de achterkant van Boele's huis om daar een ingang te forceren. Ondertussen begeleidt Boele de wankelende Aaffiena naar zijn slaapkamer, waar hij een nieuwe fles whisky opent. Het eerste glas is voor haar en zij slaat het in één keer naar achteren. 'Me-meteen maar weer vul-vullen, lijk-lijkt mij!', zegt Boele, die even naar de kast kijkt, waar zijn vriend Luppo zich in genesteld heeft. 'Maar dit is jouw slaapkamer, ik wil naar jouw woonkamer!', zegt Aaffiena opeens tijdens een helder moment. 'Daar ko-komt nie-niets van in, lekker diertje, we zijn pre-precies waar we zij-zijn moeten!', zegt Boele, die zijn dronkenschap grotendeels speelt. 'Ik vind het nu wel leuk geweest, Boele, ik wil nu weer naar mijn eigen huis!', zegt Aaffiena, die inderdaad naar de slaapkamerdeur loopt, maar Boele grijpt haar hardhandig bij haar pols en hij sleurt haar op zijn bed. Zij probeert op te staan, maar hij schreeuwt tiranniek: 'Liggen blijven, teef, ik ga nu een echte vrouw van jou maken!'. 'Maar ik ben een echte vrouw, wat bedoel je toch, idioot?', zegt zij. 'Na mij ben jij geen pot meer!', schreeuwt hij en hij duikt bovenop haar. Zij klauwt hem in zijn gezicht, maar dat wakkert enkel zijn woede aan. Hij scheurt de kleren van haar lijf en even later zit hij al met zijn lompe stengel in haar vrouwelijke tempel. 'Reken maar dat ik aangifte ga doen!', zegt Aaffiena tussen zijn agressieve gehei in. 'Zwijg, Untermensch, onderga deze heilzame transformatie!', bazelt Boele, die in zijn ooghoeken ziet hoe de uit de kast gekomen Luppo driftig aan het filmen is. 'God nog aan toe, wat doet die rare snuiter hier!', roept Aaffiena, 'waarom is die lul ons aan het filmen?'. Juist op dat moment stormt Liefke naar binnen. In haar rechterhand houdt zij haar damespistool, waarmee zij eerst Luppo weet neer te knallen. Boele, die zich rot schrikt, probeert meteen op te springen, maar Liefke schiet hem door zijn voorhoofd. 'O, Liefke toch, wat heb je gedaan?', roept Aaffiena, die huilend in haar armen springt. 'Pure zelfverdediging, schat, pure zelfverdediging!', antwoordt Liefke. 'Moeten we onze sporen niet uitwissen?', vraagt Aaffiena bezorgd. 'Als ze bij ons uitkomen, dan leg ik het hen wel haarfijn uit, maar vooralsnog is er niets aan de hand en trekken we deze slaapkamerdeur gewoon achter ons dicht!', antwoordt Liefke beheerst. Bij het zien van Boele's fascistische zolderkamer gaan beide dames bijna over hun nek en vinden ze dat ze een neo-nazistisch bolwerk hebben opgeruimd. Met een vervormde stem bellen ze zelf de politie en geven ze hen de tip waar ze twee uitgeschakelde neo-nazi's kunnen vinden. 'Dat zal hun zoektocht naar de daders behoorlijk doen afnemen!', zegt Liefke, die Aaffiena hartstochtelijk op haar lekkere zoenlippen kust.

Schrijver: Sir Joanan Rutgers
22 september 2023

Geplaatst in de categorie: misdaad