Een nare gebeurtenis in Naarden

In de landelijke boerderij 'Ridderhoeve' op Naardermeer 13 in Naarden woont de uitzonderlijk keurige en chique dame Barber van Beresteyn, die als kunstschilderes de naam Rabarber gebruikt, niet omdat ze verzuurd is, maar omdat ze vindt, dat iedereen maar moet raden wie Barber is, zo van 'Rara, wie is Barber?'. Nu weet zij daar zelf nog het minste een goed antwoord op, want zij slingert al haar hele leven van de ene naar de andere persoonlijkheid, zonder dat zij weet te wortelen. Ooit woonde zij in een Bredase achterbuurt en was zij de leadzangeres van de punkband 'Total Revenge' en hanteerde zij de heroïnespuit beter dan de microfoon. Omdat haar minnaar, de ongure en volstrekt hondsdolle drummer Silly Billy, haar regelmatig bont en blauw sloeg, heeft zij de band op een goede dag voorgoed verlaten en is zij in Bussum een solo-carrière begonnen. Via een vriendin, die bij het Leger des Heils zit, kwam zij in aanraking met vrome, christelijke liederen en dat beviel haar wel. Na wat optredens tijdens de bijeenkomsten van het Leger des Heils ging zij als kersverse gospelzangeres aan de slag en leek zij haar bestemming te hebben gevonden. Zij kreeg contact met Bella Onwijs van de EO en die wilde graag een mini-concert van haar op de televisie uitzenden. Daar ging zij direct mee akkoord en er werd een opnamedatum vastgesteld, maar de oude spin in het EO-web Dries Wrevel stak daar een stokje voor. De zelfingenomen, cliché op chliché aaneenrijgende, slijmerige Dries zat zichzelf weer eens te verheerlijken bij een uitzending van 'De Nachtklapzoen', terwijl Leentje Stellig verveeld naar hem zat te kijken. Leentje was duidelijk voor het blok gezet door Dries. 'Of ik kom in de uitzending of ik zorg dat er een andere presentatrice komt!', zal hij gezegd hebben. Ze piste in haar slip van de angst voor die achterbakse creep, die oeverloos bazelde over zijn hoogst beperkte, rampzalige en verstikkende godsbeeld. Het was natuurlijk juist die arrogante sadist, die ontdekte, dat Barber aan de heroïne was geweest en dat zij godslasterlijk punkgekrijs heeft uitgebraakt. Hij ging direct bij Bella langs om haar ervan te overtuigen dat die onbetrouwbare punkster zeker niet zendtijd moet krijgen, wat Bella braaf beaamde. Onder het toeziend oog van de strenge Farizeeër Dries moest Bella naar Barber bellen om de afspraak af te zeggen. Barber schold Bella hartstikke kapot en nadat zij het gesprek verbrak legde Dries meteen zijn troostende hand op haar knie. Die hand ging even later tot ver onder haar rok en in haar slip, maar dat is Bella allang gewend. Dat is een ongeschreven wet, die zij tijdens het tekenen van haar contract heeft onderschreven. Bij de EO is grensoverschrijdend gedrag schering en inslag, maar wordt alles met de mantel der liefde bedekt. In die zwaar-christelijke kringen vinden minstens zoveel seksschandalen plaats als bij die roomse huichelaars. Zij weten het alleen nog beter te verbergen.

Na het debâcle met de EO stortte Barber lichtelijk in en vroeg zij zichzelf af of zij wel op de goede weg was. Dankzij een onverwachtse erfenis van een oudoom zat zij er ineens op VVD-niveau bij en kocht zij haar droomboerderij 'Ridderhoeve', waar zij nu al meer dan twee jaar woont. Haar gitaar en haar songteksten heeft zij op zolder verstopt en zij is een nieuw leven als kunstschilderes begonnen, iets, wat haar heel goed bevalt. Ze heeft al in de stadskrant van Naarden gestaan en er komen steeds vaker potentiële kopers bij haar langs, al kun je het ook potente kopers noemen, want ze komen meer voor haar, dan voor haar schilderwerken. Datzelfde geldt voor de mannelijke naaktmodellen, die schijnbaar voor het geld uit de kleren gaan, maar zij doen dat alleen maar omdat zij hopen dat Barber met hen de liefde wil bedrijven. Nu is dat ook wel begrijpelijk, want Barber is op het hoogtepunt van haar schoonheid en haar sexappeal is onweerstaanbaar. Haar stevige, parmantige en zoetsappige borsten worden niet door een onzinnige borstenhouder bekneld en zij wippen losjes op en neer onder haar doorzichtige bloesjes. De lichtbruine huid van Barber maakt haar tot een exotische stoeipoes, terwijl haar erudiete uitstraling de boel in evenwicht houdt. Wanneer haar stijve tepels door de stof van haar bloes steken, gaat iedere man voor de bijl. Je hebt tepels en tepels, maar haar tepels zijn echt niet te versmaden en ze verspreiden een zalige nectargeur, waar alle mannen liefdesdol van worden. Die goddelijke uitsteeksels kunnen mannen tot waanzin drijven. Die enorme aantrekkingskracht en er niet aan kunnen komen, werkt bij de heren als scheurbuik en bewustzijnsverlies. Die zachtaardige, gevoelige voelsprieten kunnen bij sommige mannen visioenen van dolkpunten opleveren. Puur omdat ze er te lang van verstoken blijven en ze die begeerlijke lichaamsonderdelen overal maar aan zich voorbij zien trekken. 'Ik vind het maar vreemd, dat mannen niet even aan die genotspunten mogen voelen, met wie, waar en wanneer ze maar willen!', zei Barber's goede vriend Govert Ampzing, de eigenaar van Antiek En Curiosa Buys aan de Marktstraat 38 in Naarden. 'Zie je dat al voor je?', antwoordde Barber, 'wees realistisch, man, dan krijg je overal op straat de meest gruwelijke veldslagen!'. 'Tja, even vergeten, de mensheid is daar natuurlijk nog lang niet rijp voor!', concludeerde Govert teleurgesteld. 'Alles met mate, Govert, dan houd je het krankzinnige barbarisme in toom!', zei Barber nog. Govert exposeert geregeld een schilderij van haar in zijn etalage, maar niet de naakte mannen, daar begint hij niet aan. 'De burgemeester zou zich maar het apezuur schrikken!', zei hij. 'Die gaat anders ook niet met zijn kleren in bad!', antwoordde Barber met een brede grijns. Dat vond Govert zo'n leuke opmerking, dat hij Barber een Franse Louis Philippe lierpendule uit 1830 cadeau deed.

Het is vanavond een komen en gaan van naaktmodellen in boerderij 'Ridderhoeve', want Barber werkt aan diverse naaktportretten, omdat zij de geest heeft, zegt zij zelf. Zij barst van de creatieve energie en daar wil zij gebruik van maken. Op dit moment bestudeert zij het mollige lichaam van Jeremie Brakenburg, terwijl zij driftig het verf op het doek smeert. Jeremie kan er niets aan doen dat zijn Wolkers-achtige piemel de hele tijd kaarsrecht in het gelid gaat staat. Hij smacht zo verdomde veel naar Barber en het is alsof zij met haar kwast over zijn piemel strijkt. Het liefste wil hij dat zij bij hem aan bodypainting doet. Hij zou tintelen van genot wanneer zij zijn jongeheer met verf kleurt en waarschijnlijk ook hartstikke waanzinnig worden. Dat zou de ultieme genotsbeleving en tevens de ultieme kwelling betekenen. Die strelende marteling zou hij niet kunnen verdragen. Hij zou haar als een dolle stier bespringen, dat weet hij wel zeker. Om haar uit te dagen trekt hij opeens opzichtig zijn voorhuid naar achteren en toont hij haar zijn glimmende, brandende eikel. 'Jeetjemina, Jeremie, wat krijgen we nou!', roept Barber speels en met een extra hoge, wat zingende stem. 'Och, het kopje wil graag wat naar buiten kijken!', zegt hij met een lichte glimlach. 'Of wil hij nog meer?', zegt Barber opeens en zij loopt heupwiegend naar hem toe, terwijl zij haar jurk omhoog trekt. Terwijl zij wijdbeens voor hem gaat staan, laat zij haar slip zakken en vraagt zij: 'Is dit misschien waar hij eens een kijkje in wil nemen?'. 'Nou, graag!', zegt Jeremie, 'ik betaal je er graag voor!'. Buiten staat een ander naaktmodel van Barber, Pieter de Vroome, naar het tafereel te gluren. Pieter staat zichzelf op te vreten, want hij is zo jaloers als de pest, vreselijk verknipt en diep inwendig uiterst gewelddadig. Hij kan het nauwelijks aanzien, dat Barber die viezerik zijn gang laat gaan. Hij dacht dat hij de uitverkoren eenling was, die bij haar voor wat centen naar binnen mag gaan. 'Blijkbaar heeft ze een grotere klandizie dan ik dacht!', denkt hij vol walging, 'maar die Jeremie zal ik eens flink op zijn donder geven! Dit doet hij geen tweede keer!'. Nadat Jeremie vertrokken is, verschijnt het volgende naaktmodel Luit Holleman in Barber's atelier. De slanke en lange baron Luit is muzikaal onderlegd en hij woont in Villa Oldenheem aan de Huizerstraatweg 36. Hij neemt een strakke pose aan en er lijkt verder geen vuiltje aan de lucht, totdat Pieter ziet dat ook hij ineens een enorme stijve krijgt en dat zijn vlaggenstok een merkwaardige kromming naar boven vertoont. Daar moet Pieter eerst wat plagerig om grinniken, totdat hij ziet, dat Barber al gauw spiernaakt en vrolijk naar hem toe huppelt. Pieter ziet hoe Luit nog snel even een aantal euroflappen uit zijn op de grond gelegde beurs grist, die hij Barber aanreikt. Zij gooit de flappen frivool in de lucht en zij gaat wijdbeens op de vloer liggen, waarna Pieter getuige is van een wild op en neer bewegende Luit. Vol afgrijzen wendt Pieter zijn gelaat af en loert hij naar de lichten van een overvliegend vliegtuig. 'O God, zat ik daar maar in!', denkt hij wanhopig.

Een half uur later zijn er ineens twee naaktmodellen bij Barber op bezoek en krijgt Pieter het Spaans benauwd. Hij krijgt kotsneigingen bij het zien van juwelier Heere Veldheer en zijn halfdronken en doorgesnoven vriend uit Staphorst Jaap Wijvekate, die op klungelige wijze een stripteaseshow voor Barber aan het uitvoeren is. Heere woont in Hofstede Berghuis aan de Huizerstraatweg 111 en dat zint Pieter allemaal maar niets. 'Dat is alweer zo'n heer van stand, die met geld de goede manieren aan zijn laars lapt!', denkt Pieter zwaar verontwaardigd. Heere geeft Barber inderdaad een flinke stapel euroflappen en bij het zien van die buit gaat zij meteen aan de slag. Het schilderen moet maar even wachten. Jaap is de eerste, die bij Barber naar binnen mag gaan, want gezien zijn toestand zal hij niet lang meer tot presteren in staat zijn. Voor Pieter is het inmiddels niet meer te verdragen en hij maakt zich gered om een einde aan deze smerige toestanden te maken. 'Heeremijntijd, wat een ellende, dat die pedante, over het paard getilde, schijnheilige snoeshaan Heere hier nu met mijn Barber ligt te neuken!', gromt Pieter, 'maar die Barber is helemaal niet mijn Barber en zij heeft mij op een vreselijke manier voor de gek gehouden!'. Hij kijkt nog één keer door het raam. Hij ziet hoe die eikel van een Heere zo diep mogelijk zijn zogenaamd deftige pikje in Barber's paradijselijke druipsteengrot steekt, terwijl hij zijn onbehaarde bovenlichaam zo hoog mogelijk naar boven en zo ver mogelijk naar achteren buigt, ten teken van zijn stupide eigenwaan. 'Die flapdrol denkt dat hij superieur is!', denkt Pieter, 'zie hem daar nu eens gek doen, die Himmler-kloon met hoogmoedswaanzin!'. Pieter kan het absoluut niet verkroppen, dat al die maffe sukkelaars in hetzelfde heilige der heiligen tekeer gaan, waarin hij tekeer ging. 'Zij ontwijden mijn wijding!', denkt Pieter, 'maar dat zet ik hen betaald!'. Hij trekt de pin uit zijn handgranaat en hij smijt dat vernietigingswapen door het raam naar binnen. Er volgt een enorme explosie en ontzettend veel rookontwikkeling. Niemand heeft de aanslag overleefd, behalve Pieter dan, maar die wordt al rap door een dodelijke wroeging geplaagd. Nu er niets meer van Barber's mooie lichaam over is, heeft hij niet alleen ook zijn eigen ruiten ingeslagen, maar is hij ineens tot een verschrikkelijke moordenaar verworden, iets, wat hij nu opeens volop beseft. 'God allemachtig, ik had die handgranaat enkel en alleen voor mijzelf moeten gebruiken!', mompelt hij, 'ik had die frustratie in mijzelf moeten doden door mijzelf te doden! Nu heb ik mij voor eeuwig vergist door drie onschuldigen te vermoorden!'. Zwaar gedesillusioneerd en schuldbewust kruipt Pieter door het kapotte raam naar binnen en weet hij in de smerige rommel een stuk touw te vinden. Hij verhangt zichzelf aan een nog aanwezige balk en onder hem heeft hij 'Vergeef mij!' in het stof geschreven.

Barber van Beresteyn Naarden Pieter de Vroome

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 57