De mysterieuze moordpartij in kasteel Rechteren

Gravin Pellina de Constant Rebecque tuurt door een raam van haar kasteel Rechteren op de Rechterensedijk 3 in Dalfsen. Zij verwacht ieder moment de gele Porsche 911 van Charlotte Roodbaard te zien naderen. Het is de derde opdracht, die Charlotte voor haar heeft uitgevoerd en zij krijgt deze keer een bonus in de vorm van een echte Marc Chagall, 'Hommage à Apollinaire' uit 1912, die in opdracht van Pellina uit het Van Abbemuseum in Eindhoven is gestolen. De kunstroof laat zij altijd door haar trouwe vriendin Lieke Heeren uitvoeren. Barones Lieke bewoont landhuis De Heest op De Heest 3 in Lochem en zij is net als Pellina helemaal verzot op unieke, originele kunstwerken. Pellina doet meestal het voorwerk en Lieke voert de diefstal uit. Dat geeft beiden een enorme kick. Charlotte is gesignaleerd en Pellina snelt naar de ingang. In de ontvangsthal kijken zij elkaar een paar seconden in de ogen. Vervolgens knikken zij begripvol en tevreden naar elkaar. In de witte salon in rococostijl doet Charlotte haar verhaal, terwijl zij rustig in haar kopje koffie roert. 'Hij dacht dat ik een vluggertje met hem kwam maken, dat stuk onbenul!', zegt Charlotte, 'dus opende hij meteen één van zijn duurste champagnes! Na enkele slokjes heb ik hem maar meteen door zijn voorhoofd geschoten, want ik had geen zin in zijn versierpogingen! Het klopt toch dat hij jou voor enkele tonnen heeft opgelicht?' 'Absoluut en dat is niet het enige!' 'Wat dan nog meer?' 'Nou, die zogenaamd deftige baron Wulfert heeft mij eens na een brute verkrachting bont en blauw geslagen!' 'Lekkere koffie trouwens!' 'Wil je nog een kopje?' 'Nou, graag, maar ook graag mijn beloning!' 'Kijk, zoals afgesproken, maar deze keer is er een extra beloning, namelijk deze echte Chagall, omdat je mij ooit vertelde van zijn werk te houden!' 'Gaaf, Pellina, kom eens lekker hier zeg, dan krijg je een dikke kus van mij!' 'Kun je niet wat langer blijven?' 'Nee, sorry, maar ik heb een drukke agenda!' 'Dan bel ik je wel weer!'.

Drie maanden later belt Pellina opnieuw met de huurmoordenares Charlotte en geeft zij haar een nieuwe opdracht, waar zij vijf keer het afgesproken bedrag voor krijgt. 'Het is een heel bijzondere opdracht en dankzij mijn beste vriendin Lieke krijg je er ook nog eens een heel bijzonder schilderij voor, namelijk een naakte vrouw van Lucien Freud!', zegt Pellina met een deftige tongval. 'O, Pellina, dat is werkelijk geweldig, zeg me maar meteen wat ik moet doen!', zegt Charlotte heel enthousiast. Pellina vertelt haar de opdracht en dat het vanavond moet gebeuren. 'Gebruik de sleutel van de achterdeur, die ik jou ooit heb gegeven!', zegt Pellina nog. Om wat moed te vatten en enige afstand te nemen, gaat Pellina eerst nog even een wandeling in Vorden maken. Daar ontmoet zij gravin Isidora van Nagell, die in De Wildenborch in Zelhem woont. 'Ook aan de wandel?', vraagt Isidora. 'Ja, lekker toch nu het zonnetje schijnt! Vergeet je niet vanavond langs te komen? Het belooft erg gezellig te worden!', zegt Pellina met een brede glimlach. 'Maar natuurlijk, mijn beste, maar natuurlijk!', antwoordt Isidora. Pellina knijpt in haar handen van louter plezier en voor het standbeeld van Anthony Christiaan Winand Staring blijft zij een tijdje stilstaan. Zij staart naar Staring en zij mompelt: 'Jij weet wat ik van plan ben hé, ouwe reus, als je je mondje maar dicht houdt, braaf kereltje!'. Zij doet enkele stappen naar voren en zij kust de rechterschoen van Staring. Een dorpsjongen, die voorbij fietst, ziet dat gebeuren en hij schreeuwt: 'Straks komt hij weer tot leven en bespringt hij jou!'.

Terwijl de avond valt, rijden er uiteindelijk vijf auto's naar kasteel Rechteren. Naast Isidora zijn er de volgende gasten: barones Emmerentiana van Citters van Huis 't Medler in Vorden, prinses Reina van Dorth van kasteel Het Onstein in Vorden, gravin Elscke van Kinsbergen van kasteel De Boekhorst in Lochem en barones Everdina Staring van kasteel Ampsen in Lochem. Hun peperdure automobielen staan keurig naast elkaar geparkeerd. Zij begroeten elkaar heel vriendelijk en opgetogen. De één is nog mooier gekleed dan de ander en zij complimenteren elkaar. Pellina omhelst en kust hen bij de ingang en zij gaat hen voor naar de weelderige eetzaal, waar de schilderijen van Herman ten Oever hangen. Bij een goed glas Château Mouton-Rothschild beginnen de dames al flink te kakelen. Het gesprek gaat al gauw over de brute moord op baron Wulfert van Heeckeren van Brakell en hoe verschrikkelijk ze dat allemaal vinden. Pellina speelt de ontzetting natuurlijk mee. Isidora brengt ook nog eens de koelbloedige moorden op baron Nardus van Wisch en graaf Jerphaas van de Haze Bomme in de herinnering. 'Maar kom op, dames, laten we niet al te zeer gaan treuren vanavond, maar feesten zolang het nog kan!', roept Pellina. Er staan allemaal lekkere hapjes op de eettafel en de dames genieten er volop van. De feestelijke muziek is door Pellina bewust extra hard gezet, zodat Charlotte in alle rust kan naderen. Reina danst op haar blote voeten in het rond en zij laat al gauw haar blote borsten door de lucht slingeren. 'Toe maar, Reina, geneer je niet, vanavond gaan we helemaal los!', roept Pellina. Even daarna smijt Charlotte de deur open en is het Reina, die zij als eerste neerschiet. De anderen volgens vliegensvlug. Pellina blijft eerst als aan de grond genageld stokstijf staan, maar dan begint zij opeens heel luid te klappen en 'Bravo!' te roepen. 'Maar de show is nog niet ten einde, teef!', brult Charlotte en zij schiet drie keer op de borst van Pellina, die direct in elkaar zakt. Isidora beweegt nog en zij bromt 'Kutwijf!' tegen Charlotte, die zich onmiddellijk omdraait en haar voorgoed het zwijgen oplegt. Charlotte veegt haar vingerafdrukken van haar pistool en zij stopt het pistool in de hand van Pellina. Daarna steelt zij al het geld wat zij kan vinden en vergeet zij niet de Lucien Freud mee te nemen. Niemand zal haar ooit verdenken of weten op te sporen.

Schrijver: Sir Joanan Rutgers
21 januari 2024

Geplaatst in de categorie: misdaad