Hanse Panse Kevertjes

Een tijdje geleden zag ik een minuscuul kevertje op de muur met het karakteristieke langwerpige slurfje. Ik had het nog nooit eerder gezien. `Grappig', dacht ik in eerste instantie welwillend en diervriendelijk als ik ben en koesterde het nieuw ontdekte leven: `laat maar lopen, kan geen kwaad'. 
Maar de zwarte stipjes op mijn vloer, die eerst aan mijn aandacht waren ontsnapt, want al gauw neerkomend op ingelopen vuil, bleken bij nadere bestudering allemaal identieke kevertjes te zijn; kopieën van het exemplaar op de muur. Nu begon het toch een beetje uit de hand te lopen.
Wat was het en waar kwam het vandaan?

Opgezocht op internet en zo uitgekomen bij de `klander'; je hebt de mais-, rijst- en graanversie.
Ik heb de graanversie op visite. Hier niet van origine voorkomend en zoals zo vaak geïmporteerd, maar al zo lang hier dat het als inheems beschouwd wordt.
Ik heb me afgevraagd hoe ze mijn huis binnengekomen zijn? Alweer bood internet uitkomst: vogelvoer werd met stip genoemd.
Toen ging er een lampje branden; een grote zak met vogelvoer van Vogelbescherming stond in mijn huiskamer geopend ergens op de grond en handzame porties die ik voor de vogels op de tuintafel strooi, worden in een afgesloten grote plastic yoghurtbeker in de vensterbank bewaard. Ik had er nog niet heel veel van gebruikt eerlijk gezegd; les voor een volgende keer om het zo snel mogelijk op te maken. Ik ben gaan kijken in die zak en in de beker en op beide plekken wemelde het van de kevertjes. Graanklanders dus. Vrouwtjes leggen eitjes in de graankorrels, dichten het af met een soort `stopverf', de larven eten zo'n korrel op zodat die niks meer waard is en vervolgens leggen de nieuw geboren vrouwtjes weer eitjes en zo is het kevercirkeltje weer rond. In de berging zat een clubje gezellig dood in een spinnenweb, want de spinnen hebben gouden tijden.
Het leek zich te beperken tot de benedenverdieping, maar niet veel later ontdekte ik ze ook boven. Ik heb me altijd al afgevraagd hoe een mier op het balkon van een flat op 6 hoog kan opduiken. De klander zoekt het ook hogerop al is het niet uitgesloten dat ik de kevers meegenomen heb aan mijn schoenen.
Al met al geen fijne ontdekking voor een fanatieke poetser al lijken ze niet overal op en in te klimmen. Ik heb ze van de muren afgeplukt, maar heb ze nog niet overal ontdekt op hoogte afgezien van mijn aanrecht, want daar is 't vochtig en ze houden van vocht. Ze tuimelen nog niet uit de keukenkastjes en mijn toetsenbord raakt er niet door verstopt, getuige dit bericht.
Geluk bij een ongeluk is dat ze niet kunnen vliegen, zoals de mais- en rijstklander, want dan had ik pas écht een probleem gehad.

Advies is goed zuigen en boenen en daarbij kieren waar voedselrestjes kunnen zitten niet overslaan. Daar ga ik vandaag maar mee beginnen als alternatief voor de middag sportschool die ik in gedachten had: een marathonpoetsaflevering. Een klander-workout.
De diertjes zijn nogal taai, want eenmaal gevangen tussen duim en wijsvinger, spartelden de pootjes daarna nog frivool. Ze gaan een paar weken mee dus reken maar uit; een vrouwtje legt 2 à 3 eieren per dag. Voorlopig houden ze me nog even gezelschap.

Wel zonde van dat kilo vogelvoer; ik had het eerder op moeten maken, want dan hadden de vogeltjes er profijt van gehad. Aangetaste granen hebben geen voedingswaarde meer want zijn leeggegeten door de keverlarven dus heb ik ook om die reden mijn dierenliefde even terzijde geschoven en zak en beker in de kliko gedumpt. Weet zeker dat ik vogelvoer voortaan in de schuur ga bewaren en in huis in een goed gesloten pot of beker.

Dus heeft u volièrevogeltjes of houdt u van tuinvogels en een royale zak voer aangeschaft dan zijn de aanbevelingen van dit bericht wel duidelijk. En gelieve dit bericht niet aan de grote klok te hangen, zodat maïs- en rijstvariëteiten ook nog langs willen komen.

Zie ook: https://www.apartefact.nl

Schrijver: Albert Goudberg
9 oktober 2025

othello2casema.nl

Biografie van deze schrijver

klanders graanklanders insecten vogelvoer

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 20