Een schokkende diefstal in België

De hoogst getalenteerde meesterdief Arnaud Rosseeuw is neergestreken in Roosteren, waar hij onder een valse naam de rustig gelegen dijkwoning op Visserweert 39-A heeft gekocht. Het huis ligt lekker vrij aan de Maas en Arnaud gebruikt het enkel als zijn uitvalsbasis om een spectaculaire diefstal te volvoeren. Niet voor zichzelf, maar voor de bibliofiele graaf Joris Eijckholt, die het Kasteel Ter Borch op de Lanterdijk 6 in Roosteren bewoont. Ze hebben samen een deal gemaakt, die hen beiden tot euforische hoogten heeft gevoerd. Hun extatische roes is onwrikbaar. Het doet denken aan de dronken oervolkeren, die ten strijde trekken, maar bij Arnaud en Joris is alles tot in de puntjes uitgekiend. Zij laten niets aan het toeval over en Arnaud heeft de voorbereiding inmiddels zo goed als afgerond. Hij krijgt hulp van twee lokale dieven, die wel een extra centje willen verdienen. Dat zijn Stefan Houben en Dieter Pauwels. Stefan woont op de Smeetsberg 4 in Maaseik en Dieter woont op de Vredestraat 2 in Maaseik. Zij kennen Maaseik door en door en Arnaud heeft met hen geregeld overlegd in Café De Vagant op de Kleine Kerkstraat 24 in Maaseik. De geplande diefstal zal vanuit Café De Starre op de Markt 42 in Maaseik worden uitgevoerd. Alles is erop gericht om eventuele herkenningen, ook achteraf, te voorkomen. Wisselingen van locaties zijn daarbij essentieel. Stefan en Dieter krijgen de naam van de opdrachtgever niet te weten. Dat is een voorwaarde.

Op de dag van de diefstal zitten de drie dieven in Café De Starre moed in te drinken en bespreken zij de laatste details. 'Zo, mannen, ieder nog maar een Deugniet?', vraagt de vrijpostige bediende Aurélie de Pelichy. Arnaud schudt zijn hoofd en hij kijkt zijn kameraden dringend aan. 'Nee, we gaan er maar eens vandoor!', zegt Arnaud, 'anders belanden we nog in de Maas!'. Het is rond middernacht en de drie dieven sluipen ongezien naar de donkerste plek bij de Sint-Catharinakerk op de Waagstraat 2 in Maaseik. Stefan knabbelt nog wat aan een knapkoek voordat hij een onopvallende deur weet te forceren. Ze kennen de weg, ook in het duister, en na een paar minuten staan ze in de schatkamer van de muisstille kerk. Arnaud schijnt met een piepklein lampje en Dieter weet het glas boven het topstuk eruit te snijden. Ze maken nauwelijks geluid en Arnaud heeft de eer om de Codex Eyckensis uit de vitrine te pakken. Deze kerkschat stamt uit de eerste helft van de 8-ste eeuw en het is het oudste boek van heel België. Het zijn twee evangeliaria, afkomstig uit de Abdij van Aldeneik. 'Nu snel dezelfde weg terug!', fluistert Arnaud. 'Nee, wacht, nog even dit!', fluistert Stefan, die in een mum van tijd de relikwieën van de heilige Harlindis en Relindis te pakken heeft. 'Hoe denk je die te gaan verpatsen?', fluistert Arnaud geïrriteerd. 'Verpats ik niet, zijn voor mezelf!', fluistert Stefan terug. Het goud en zilver laten ze ongemoeid, want de hoofdklus levert hen al een megabedrag op. Bovendien moeten ze er niet te lang over doen, want dat zou de kans om gesnapt te worden maar vergroten. Eenmaal uit de kerk rijden ze met de Volvo van Arnaud naar Arnaud's onderduikadres in Roosteren.

De volgende dag vertelt Arnaud aan Stefan en Dieter, dat zij over twee dagen worden uitbetaald. Stefan en Dieter doen alsof ze naar Maaseik terug gaan, maar in feite blijven ze Arnaud in de gaten houden en volgen ze hem naar Kasteel Ter Borch. Stefan en Dieter spelen onder één hoedje en dat heeft Arnaud niet in de gaten. Graaf Joris is dolblij met zijn fel begeerde Codex Eyckensis en hij verstopt hem goed in zijn privébibliotheek op de tweede etage van de rechtertoren. Hij geeft Arnaud een waardevolle goudstaaf en een koffer met vijf miljoen euro. Zodra Arnaud met de beloning naar buiten komt, wordt hij door Stefan en Dieter overvallen, maar die geeft zich niet zomaar gewonnen en hij trekt zijn pistool. Dieter wil ook naar zijn pistool grijpen, maar Arnaud schiet hem koelbloedig in zijn borst. Zonder ook maar een ogenblik te aarzelen, schiet hij daarna ook Stefan in zijn borst. Dieter weet nog aan de zoom van Arnaud's broek te trekken, maar Arnaud lost een tweede schot op hem. 'Dat heb je knap gedaan!', zegt graaf Joris, die op een afstand naar het schietgebeuren stond te kijken. Er weerklinkt opnieuw een schot en deze keer is het Arnaud, die getroffen is. 'Jij, verrekte duivel!', sputtert Arnaud tegen. 'Ik ben nooit van plan geweest om jullie te laten gaan, laat staan te belonen!', bijt Joris hem toe en hij voltrekt het genadeschot. Joris begraaft de drie dieven op zijn landgoed en daarna geniet hij in alle rust van zijn persoonlijke geheim, dat levenslang zijn geheim zal blijven.

Maaseik Codex Eyckensis

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 14