Artisjok

Lekker lui liggend op de divan. De tv heeft de volle aandacht van mijn lief, terwijl ik niet echt geïnteresseerd een tijdschrift inkijk. Gedachten als hoe kunnen we ons leventje nog wat attractiever maken, houden me meer bezig. Als plots een artisjokkengerecht mijn volle aandacht trekt.
Naar mijn persoonlijke smaak, één van de lekkerste groentesoorten die er bestaat. Zonder er echt bewust van te zijn, richt ik mijn blik naar mijn lief, een prikkel maakt zich meester over mij en kom tot het besef:
Jij bent mijn artisjok!!!

Artistiek bekeken en voor de liefhebbers natuurlijk, is het eten van deze lekkernij een hoogstandje van puur sexueel, culinair genot.
Gestaag sluit ik mijn ogen en roep het beeld op, mijn gedachten laat ik voor even de vrije loop: Een mooie vleesvolle artisjok. Gaar gekookt in heet water en wat zout. Vergezeld van een subliem sausje van olijfolie, balsamico-azijn en een handjevol kruiderij. Voor mij staat op een maagdelijk wit bord in vol ornaat dit goddelijk eetfestijn. Voorzichtig omsluiten mijn handen het lichaam, de hete gloed van het vruchtvlees doet mij even sidderen.
Dan, langzaam maar zeker begin ik aan het ontkledingsritueel, blad na blad wordt het hart ontdaan van zijn beschermlaag.
Voorzichtig dompel ik een blad in het mengsel en stop het in slowmotion in mijn mond. Mijn smaakorgaan tast de delicatesse af en voelt de wat stevigere, hardere structuur aan het begin en het zachtere, sappiger vlees naar het einde toe. Langzaam begin ik met mijn tanden en lippen het vlees als het ware te bespelen; dan eens schrapend op het harde dan eens zuigen op het malse, totdat het geheel zich met mijn papillen versmelt.
Een beetje sap drupt, warm en smeuïg langs mijn lip, mijn kin af, snel probeer ik het nog weg te likken, bang om die goddelijkheid ook maar voor even te moeten missen.
Beneveld door de prikkelende, sterke geur van het oliemengsel doorloop ik hetzelfde ritueel en baan ik langzaam de weg naar de ultieme top.
Als plots gedreven door een sterke ondragelijke drang, ik het niet meer uithouden kan, ik verorber blad na blad om dat warme plekje te ontbloten.
Ik snak even naar adem want ja, daar staat ie eindelijk dan, mooi, vol en
o zo rijp “het centrum”, ’t is als ie zegt: ik ben klaar, kom maar op!

Wildweg open ik mijn mond als plots, aai …. “de stekels “ rondom!
Het hart geeft zich niet zomaar gewonnen, maar bedreven als ik ben, ontdoe ik hem van zijn prikgewaad en bijna sidderend, neem ik hem tot mij: het vlees; zo zacht, zo smeuïg, zo prikkelend, alsof zijde mijn papillen omarmt. Het wordt mij bijna te benauwd.
Wat een overgave! Lui en bevredigd laat ik mij achterover zakken, even kijk ik naar het bord in het midden van de tafel. Mijn lippen vormen een lach:
nog ééntje te gaan.

Het geluid van muziek rukt mij uit mijn gedachten.
Snel sta ik op.
“Waar ga je naartoe? “, vraagt mijn lief.
Als rozenblaadjes een afrodisiacum zijn, dan krijgen ze er vandaag een pittige collega bij.
“Ik ga naar de winkel, vanavond eten we artisjok!!!

Artisjok

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.5 met 89 stemmen 4.539